رتبه بندي ريسك هاي تونل سازي مكانيزه تونل هاي بزرگ مقطع در محيط هاي سنگي با روش هاي تصميم گيري چندمعياره (تاپسيس، الكتره)

مديريت ريسك به عنوان يكي از مراحل مديريت پروژه؛ و با توجه به ماهيت نامطمئن پروژه هاي تونل سازي و لزوم صرف بهينه منابع آنها، داراي اهميت انكارناپذيري است. رتبه بندي مخاطرات با فراهم آوردن امكان پاسخ دهي به موقع به همه ي ريسك ها، كمك شاياني به انجام هرچه موفق تر فرايند مديريت ريسك مي نمايد. با توجه به تعداد محدود پروژه هايي كه با TBM با قطر بزرگ، در دنيا كار شده است، تونل غربي البرز با سطح مقطع بيش از 100 متر مربع يكي از مهم ترين گزينه هاي اجرايي تونل راه با حفاري مكانيزه در محيط هاي سنگي در ايران مي باشد. در اين تحقيق، با بررسي مطالعات ژئوتكنيكي، عوامل فني و اقتصادي و نظر كارشناسان در مورد ديگر مخاطرات احتمالي حفاري مكانيزه تونل البرز ، 17 ريسك شناسايي و با روش هاي تصميم گيري چندمعياره تاپسيس و الكتره مورد ارزيابي قرار گرفته اند. نتايج تحليل نشان مي دهد تجربه ناكافي تونل سازي پيمانكاران براي قطرهاي بزرگ، نشت گاز هاي سمّي موجود در سنگ ها و سرمايه گذاري و خريد دستگاه TBMو تجهيزات وابسته از بين 17 مخاطره به ترتيب مهم ترين مخاطره هاي موجود در اين تونل هستند.