اخلاق رسانه در حوزه تفريح و سرگرمي با تأ كيد بر آموز ههاي ديني

حوزه تفريح و سرگرمي رسانه‌اي، امروز به يكي از پرمخاطب‌ترين گونه‌هاي رسانه‌اي بدل شده است؛ از اين رو، اصول اخلاق رسانه‌اي در زمينه تفريح و سرگرمي را مي‌توان با ارجاع به حكمت نظري و عملي اسلام و آموزه‌هاي ديني فهم و داوري كرد. هدف اين مقاله بررسي اخلاق رسانه در حوزه تفريح و سرگرمي با تأكيد بر آموزه‌هاي ديني است. نويسنده اين مقاله با روش «اسنادي-كتابخانه‌اي» از منابع دست اول به­منظور بهره­گيري نظريه‌هاي اخلاق رسانه و تفريح و سرگرمي در رسانه از ديدگاه اسلام و آموزه‌هاي ديني استفاده كرده است. سرگرمي و تفريح در هر جامعه متمدني، متناسب با نظام كار و اشتغال معمول، تعيين و تعريف مي­شود؛ هرگونه تفريح و سرگرمي يك جزء اخلاقي دارد و حامل مقداري بار اخلاقي و دربرگيرنده­ نوعي التزام اخلاقي رسانه است. اخلاق رسانه‌اي با ارزش‌ها و هنجارهاي درون­فرهنگي جامعه سروكار دارد و از شمول محكوميت قواعد اخلاقي رسانه، مستثني نيست. بدون شك يك نظريه يا الگوي هنجاري جامع براي نظام رسانه­اي كشور، بايد بر اساس ظرفيت­هاي آموزه‌هاي اسلام و مواضع رهبري نظام اسلامي، قانون اساسي، مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي، ضرورت‌هاي جامعه، انتظارات و توقعات مخاطبان و مصالح جمعي، طراحي و تدوين شود. نظريه هنجاري معطوف به سرگرمي مطلوب در سيماي جمهوري اسلامي نيز حلقه‌اي از نظام هنجاري كلان رسانه است كه بايد با محوريت اصول و مباني اخلاق اسلامي تنظيم شود