بايسته هاي اخلاق در فضاي سايبر

در نوشتار حاضر به رابطه فضاي سايبر با فلسفه اخلاق پرداخته مي‌شود تا در پرتو برخي از مهم­ترين اصول و مباني فلسفه اخلاق، چگونگي كاركرد فضاي سايبر روشن­تر و شفاف­تر شود. در بررسي ابعاد و مؤلفه‌هاي فضاي سايبر، برخي موضوعات مانند حريم خصوصي، مالكيت، آزادي اطلاعات و... با تكيه بر اصل هدفمندي و مسئوليت‌پذيري مورد بررسي قرار گرفت. از اصل هدفمندي و مسئوليت­پذيري مي‌توان نتيجه گرفت فضاي سايبر با آن گستردگي و بي‌زماني و بي‌مكاني، كاربر را در فضايي به‌ظاهر واقعي قرار مي‌دهد كه با غفلت از خويشتن، استقلال دروني را از او سلب ‌مي‌كند و وي را در جمع­گرايي بدون ­تعيين و بي­اراده و به­ظاهر آزاد، اما در واقع در خدمت ديگران، قرار مي‌دهد تا اطلاعات و پيام‌ها را بدون هدف نهايي و مسئوليت‌پذيري و چه بسا از باب مزاح يا تمسخر و سرگرمي دريافت كند و به اشتراك ‌گذارد. اگر كاربر به اصول مقدماتي چون استقلال دروني و خودشناسي توجه كند و مجموعه كارهاي خويش را در راستاي هدف نهايي كه مبدأ و منتهاي هستي است، جهت دهد و درعين‌حال با محاسبه آثار و نتايج دور و نزديك افعال، مسئوليت آن­ها را بپذيرد، همواره با حداكثر وسواس و محاسبه‌گري، افعال را انجام مي‌دهد.