بررسي و تببين انسان وارگي رسانه با تكيه بر مباني اخلاقي اسلام

رسانه به‌مثابه يك موجود هوشمند، نوعي ارگانيزم زنده است كه داراي هدف است. ساختار آن آگاهانه طراحي شده، سيستم فعال و هماهنگ داشته و با محيط خارجي ارتباط دارد. بدين‌سان مي‌توان رسانه را پديده‌اي «انسان‌واره» دانست كه همچون يك انسان پيچيده و در حال «شدن» با ابعاد متنوع است. به‌عبارت‌ديگر، رسانه پديده‌اي انساني است كه تحت تأثير پديده‌ها و عملكرد انسان است.0مقاله حاضر كوشيده است وجوه «انسان‌وارگي» رسانه‌ها را با نگاهي به مباني اخلاق اسلامي و همچنين بررسي رويكردهاي دانش ارتباطات و مديريت رسانه بررسي كند. همچنين پذيرش مسئوليت اجتماعي، به‌عنوان اصل رعايت اخلاق در رسانه از نگاه اسلامي بررسي شده كه همه عناصر اخلاق اجتماعي از ديدگاه اسلام را دربرمي‌گيرد. اين اصل بر مسئوليت صيانتي رسانه نسبت‌به اجتماع تأكيد دارد؛ چرا كه رسانه اخلاقي وظيفه دارد زمينه‌هاي لازم را براي رشد و اعتلاي انسان و نيل به حيات طيبه فراهم سازد.0از منظر دانش ارتباطات نيز «انسان‌وارگيِ» رسانه با رويكردهاي ارتباطي، برنامه‌ريزي، انسان‌شناسانه و سيستمي، مورد بررسي قرارگرفته و رسانه اخلاقي مبتني‌بر مباني معرفت‌شناسي با سه رويكرد ابزارگرايانه، ذات‌گرايانه و متعامل كنكاش شده است.0اين نوشتار در جمع‌بندي خود، رسانه را به‌عنوان يك «پديده انسان‌واره اخلاقي» كه مي‌تواند از گنجينه ارزشمند اخلاق اسلامي براي ارتقاي «رفتار اخلاقي خود در جامعه» و نيز «خودسازي رسانه‌اي» بهره‌مند گردد، مستعد تبديل‌شدن به يك رسانه تراز نظام اسلامي معرفي مي‌كند