تحليل گفتمان انتقادي رمان برادران كارامازوف نوشته فئودور ميخائيلوويچ داستايفسكي

در اين مقاله به بررسي رمان برادران كارامازوف نوشته فئودور ميخائيلوويچ داستايفسكي با استفاده از الگوي ون دايك (1998) پرداخته شده تا عناصر تشكيل دهنده گفتمان اين رمان از ديد انتقادي ون دايك تحليل شوند. بدين منظور تحليل بر اساس دو بافت موقعيتي و تحليل و توصيف انجام شد. اين مقاله با الگوگيري از پژوهش ياسمي و آقاگل زاده (1395) انجام شد. ياسمي و آقاگل زاده به بررسي متون آموزشي پرداختند. اين پژوهش الگوي پژوهش ياسمي و آقاگل زاده را دريافت كرده و بر روي متون ادبي به كار برده است. برادران كارامازوف عميق ترين و پيچيده ترين اثر فلسفي داستايفسكي پيرامون روحيات و وجود بشر مي باشد. برادران كارامازوف داستان واكنش و احساسات چهار برادر پس از قتل پدرشان را به تصوير كشيده است. داستايفسكي در برادران كارامازوف تقابل ميان ايمان و ترديد، اراده آزاد و مسئوليت اخلاقي انسان را به خوبي بيان كرده است. برادران كارامازوف يكي از بزرگترين رمانهاي قرن نوزدهم مي باشد و تا به امروز يكي از دستاوردهاي مهم ادبي داستايفسكي مي باشد.