تبيين كهن الگوي سفر قهرمان در كتاب هاي فارسي دبستان (از جنبه روانشناختي)

نقد روانكاوانه يا نقد روانشناسي را بايد يكي از نقدهاي تأثيرگذار در حوزه ي انواع نقد ادبي داستان قلمداد كرد و يونگ را از سردمداران تحليلهاي روانكاوانه به شمار آورد؛ چرا كه براي نخستين بار مباحث ناخودآگاه جمعي و بحث نمادپردازي و نقش آن در روياها را بررسي كرد. يونگ، نمادها را تمثيلي از ناخودآگاه فردي و جمعي افراد بشري دانست كه به صورت كهن الگوهاي مشترك و به ارث رسيده از فرهنگها و ادوار مختلف در روياها و اسطوره ها خود را نشان ميدهند. بعدها جوزف كمپبل تحت تأثير ارائه داد كه » تك اسطوره « يونگ به تبيين كهن الگوها در متن داستانهاي برگزيده جهان برآمد و مهمترين نظريه خود را به نام در داستانهاي كتابهاي فارسي )بخوانيم( » سفر قهرمان « در پژوهش پيشرو بر مبناي همين طرح به تحليل و تبيين كهن الگوي پنجم و ششم دبستان پرداخت هايم. روش پژوهش به اين صورت است كه ابتدا به صورت هدفمند آن دسته از داستانهايي كه منطبق بوده اند گزينش كرده و به شيوه توصيفي– تحليلي و با استفاده از مطالعات كتابخانه اي به تشريح و » سفر قهرمان « بر كهن الگوي تبيين داستانهاي مذكور اقدام كردهايم؛ هدف ايجاد چشماندازي روانشناسانه از شكلگيري فرآيند فرديت در جريان سفر قهرمان است و نتايج حاصل از اين پژوهش، عبارت است از اينكه هر چهار داستان از سه مرحله اصلي سفريعني رهيافت ، عزيمت و بازگشت پيروي ميكنند، و كهن الگوي سفر، عامل اصلي فرآيند فرديت در هر چهار قهرمان است.