بررسي ادبيات عاميانه در شعر مصطفي وهبي التل

مصطفي وهبي التل متخلص به عرار علاوه بر نوآوري در حيطه شعر، با بهره گيري از واژه هاي عاميانه به شكلي ملموس سعي در نزديك كردن شعر به زبانِ عامه مردم دارد. عاميانه هايي كه هر چند در زبان گفتاري به سادگي در بيان مي گنجد، اما وارد كردن آن ها به زبان و قالبِ شعر مهارتي مي طلبد كه جز از عهده قريحه شاعراني اندك، برنيامده است. بررسي زبان و ادبيات عامه به شيوه هاي مختلفي چون باورها و عقايد عامه، ضرب المثل ها ي رايج بر زبان مردم، كنايات عامه، واژگان و اصطلاحات روزمره، واژگان اقليمي رايج بر زبان مردم و .... از اهداف اين پژوهش است كه در شعر او به جهتِ خلاقيتِ ذهني و نبوغ و استعدادش در به كارگيري از امكاناتِ بالقوه زبانِ عامه و انديشه نافذ او در بهره گيري از سرچشمه غني ادبياتِ عامه، به شكلِ هنرمندانه بازتاب يافته است. آنچه در زبان گفتاري بيان مي شود و به زبان مي آيد با آن چه در دستور زبان نوشتاري مي گنجد متفاوت است. اين در حالي است كه آواها و تركيباتِ زبان گفتاري بسيار بيشتر از زبان نوشتاري است. گاهي اين آواها به قلم مي نشيند و گاهي از قواعدِ دستور زبان تبعيت نمي كنند. در اين پژوهش، پس از بحث درباره ادبيات عاميانه كاربرد آن در شعر مصطفي وهبي التل بررسي مي شود تا مشخص گردد كه تا چه اندازه توانسته است در شعر او موجب برجسته سازي شود و بر اين فرض مسلم است كه كاربرد عاميانه ها موجب انحصاري بودن اشعارش گشته است. روش اين پژوهش توصيفي – تحليلي است