اثر كود آلي و بيولوژيكي بر زيست توده علف‎هاي هرز و خصوصيات رشدي زعفران در سال سوم

به‎ منظور بررسي اثر كود دامي و كودهاي زيستي و شيميايي بر زيست‎توده علف‎هاي هرز و خصوصيات رشدي زعفران، آزمايشي در سال‎هاي زراعي 96-1394 به صورت اسپليت‎پلات و در قالب طرح بلوك‎هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي جهاد كشاورزي شهرستان گناباد انجام شد. كاربرد (60 تن در هكتار) و عدم‎كاربرد كود دامي به عنوان عامل اصلي و كودهاي بيولوژيكي و شيميايي شامل شاهد (عدم مصرف كود)، نيتروكسين (5 ليتر در هكتار)، بيوفسفر (سه ليتر در هكتار)، بيوسولفور (سه ليتر در هكتار)، اسيد هيوميك (10 كيلوگرم در هكتار) و كود شيميايي (از منابع اوره، سوپر فسفات تريپل و سولفات پتاسيم به ترتيب به ميزان 150، 150 و 100 كيلوگرم در هكتار) به‎عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج آزمايش نشان داد كه كاربرد كود دامي زيست‎توده تر و خشك علف‎هاي هرز را به‎ترتيب 24 و 20 درصد نسبت به شاهد افزايش داد. تمامي كودهاي بيولوژيكي و شيميايي مورد مطالعه افزايش زيست‎توده تر و خشك برگ زعفران را نسبت به شاهد به همراه داشتند، به‎ طوري‎ كه هر يك از كودهاي بيوسولفور، نيتروكسين، بيوفسفر، اسيد هيوميك و كود شيميايي زيست‎توده تر برگ را به‎ترتيب 23، 34، 35، 36 و 42 درصد و زيست‎توده خشك برگ را به‎ترتيب 17، 34، 30، 24 و 31 درصد در مقايسه با شاهد بهبود بخشيدند. وزن تك بنه در شرايط استفاده از كود دامي 15 درصد نسبت به تيمار شاهد افزايش يافت و هر يك از كودهاي بيوسولفور، نيتروكسين، اسيد هيوميك و كود شيميايي به‎ترتيب افزايش 16، 20، 20 و 27 درصدي وزن تك بنه را در مقايسه با شاهد سبب شدند. به‎ طوركلي با توجه به يافته‎هاي اين پژوهش، به‎نظر مي‎رسد با استفاده از نهاده‎هاي بوم ‎سازگار مي‎توان ضمن بهبود ويِژگي‎هاي رشدي زعفران، كميت و كيفيت اين محصول استراتژيك را به صورت پايدار در درازمدت تضمين نمود.