مطالعه برخي پاسخ‌هاي فيزيولوژيك زعفران ايراني به تنش شوري و كاربرد اسيد هيوميك در گلخانه

به منظور بررسي اثرات تنش شوري و كاربرد اسيد هيوميك بر برخي صفات فيزيولوژيكي و عملكرد زعفران، آزمايشي به صورت اسپليت پلات در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار و به مدت دو سال در گلخانه دانشگاه تربت حيدريه انجام شده. عامل اصلي به سطوح مختلف تنش شوري (S1: 1 ds/m, S2: 4 ds/m, S3: 7 ds/m, S4: 10 ds/m) و عامل فرعي به سطوح مختلف كاربرد اسيد هيوميك (H1: 0 kg/ha, H2: 30 kg/ha, H3: 60 kg/ha, H4: 90 kg/ha) تعلق گرفت. در هر دو سال آزمايش، شوري و كاربرد هيوميك اسيد تاثير معني داري بر همه صفات مورد اندازه گيري داشتند. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه از بين اثرات مورد بررسي، تعداد گل در شرايط گلخانه براي گياه زعفران بر تمامي اثرات اصلي و متقابل معني دار بودند. بيش ترين تعداد گل با ميانگين 13/18 گل در سال دوم مشاهده گرديد، ولي در سال اول بازدهي چنداني نداشت و تعداد گل كم تري با ميانگين 8/33 گل در شوري ds/m 10 چ مشاهده گرديد. در هر دو سال آزمايش، صفات فيزيولوژيك، طول برگ، وزن خشك كلاله، وزن تر گل، و تعداد گل در مترمربع به‌طور معني داري تحت تاثير شوري، كاربرد هيوميك اسيد و اثرات متقابل آن‌ها قرار گرفت. توليد بنه هاي دختري طي سال اول سبب افزايش معني داري در تعداد گل، وزن تر گل و وزن خشك كلاله در سال دوم آزمايش گرديد. تنش شوري منجر به كاهش وزن خشك كلاله و وزن تر گل طي هر دو سال آزمايش شد اما اثرات منفي شوري با كاربرد هيوميك اسيد به‌طور معني داري كاهش يافت.