عوامل موثر بر توليد علوفه برگ زعفران و استفاده در تغذيه دام

زعفران يكي از مهم‌ترين و گران‌بهاترين محصولات صادراتي در ايران و ساير كشورهاي جهان است كه ارزش اقتصادي بالايي براي كشاورزي مناطق خشك و نيمه‌خشك دارد. اگرچه عملكرد اقتصادي زعفران را گل تشكيل مي‌دهد، اما برگ‌ها و بنه هاي آن نيز به عنوان محصولات فرعي شناخته مي‌شوند. از برگ زعفران به منظور علوفه دام استفاده مي‌شود. علوفه زعفران، از نظر ارزش غذايي بالاتر از كاه غلات و پايين تر از يونجه است. برگ خشك زعفران را مي‌توان به عنوان يك علوفه باكيفيت و با قابليت هضم متوسط براي نشخواركنندگان در نظر گرفت. برگ خشك زعفران يك خوراك كامل در تغذيه دام محسوب نمي-شود و بهتر است به صورت تركيبي با ساير علوفه ها و مواد مكمل استفاده شود. درنتيجه براي استفاده بهتر و اصولي تر از اين منبع در تغذيه دام، شناخت تركيبات شيميايي و وضعيت تغذيه اي آن ضروري است. در مورد ميزان برگ توليدي در واحد سطح، عواملي از قبيل فراهمي عناصر غذايي، عدم تنش هاي محيطي، وزن بنه و روش آبياري نقش دارند. علي رغم اين كه از ديرباز در جوامع محلي از برگ گياه زعفران در تغذيه دام استفاده مي شد، مطالعات علمي اندكي در اين زمينه انجام شده است. در مطالعه حاضر به امكان‌سنجي توليد علوفه برگ زعفران، عوامل موثر بر عملكرد و كيفيت علوفه پرداخته مي‌شود.