مقايسه عملكرد پروتكلهاي خوشه بندي SEECP SEECP و ICDMS در شبكه حسگر بيسيم

شبكه هاي حسگر بيسيم به دليل هزينه كم و ارتباطات آسان، امروزه در بسياري از كاربردها براي فعاليت هاي نظارتي در محيط هاي - مختلف استفاده مي شوند. حسگرها در اين شبكه ها از يك منبع تغذيه محدود استفاده مي كنند كه پس از اتمام آن، به دليل غيرقابل تجديد بودن اين منابع، عمر شبكه به پايان مي رسد. بنابراين يكي از چالشها در اين شبكه، كاهش مصرف انرژي است. گرههايي كه فاصله بيشتري تا ايستگاه پايه دارند انرژي بيشتري براي انتقال دادهها مصرف ميكنند كه در نهايت طول عمر اين گرهها كاهش مييابد بنابراين براي استفاده بيشتر و افزايش طول عمر اين شبكه ها، نياز به ايجاد محدوديت در مصرف انرژي است. با استفاده از تكنيك خوشهبندي، سرخوشه ها تعيين ميشوند و گرهها به آن سرخوشه ها ملحق شده و خوشه تشكيل ميگردد. در اين مقاله به بررسي و مقايسه دو پروتكل خوشه بندي در شبكه حسگر بيسيم ميپردازيم.