ارائه مدل مطلوب شناسايي مطالبات اصناف براي تحقق عدالت اجتماعي در نظام مردم سالاري ديني ايران

از ثمرات مردم سالاري ديني، تحقق عدالت اجتماعي است. براي دستيابي به اين مهم، ابزارهاي مختلفي به كار گرفته مي شود. سياستگذاري عمومي، از جمله اين ابزارها است. يكي از محورهاي كاربردي سياستگذاري عمومي در نظام مردم سالار ديني، بهره گيري از آن در خصوص مطالبات صنفي است. اصناف مختلف، هر يك مي توانند موضوع يا هدف سياستگذاري عمومي باشند. بررسي هاي پژوهشگر حاكي از آن است كه دولت در جمهوري اسلامي ايران به عنوان يك نهاد متولي تحقق مردم سالاري ديني، در نحوه شناسايي مطالبات صنفي اصناف خرد براي پاسخگويي به آن مطالبات، ناكارآمد بوده و سؤال اصلي اين پژوهش آن است كه مدل مطلوب براي شناسايي مطالبات صنفي اصناف خرد در جمهوري اسلامي ايران براي تحقق مردم سالاري ديني، كدام است؟ از اين رو محقق، درصدد بوده است تا با بهره گيري از روش تحقيق توصيفي- تحليلي و تحليل محتوا و با درنظرگرفتن مفهوم مردم سالاري ديني در «الگوي اسلامي- ايراني پيشرفت»، به ارائه مدلي كارآمد در عرصه سياستگذاري عمومي، به منظور شناسايي مطالبات صنفي اصناف خرد، بپردازد. مدل ارائه شده در اين پژوهش مي تواند مورد استفاده سياستگذاران و برنامه ريزان متولي تحقق مردم سالاري ديني، قرار گيرد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه در حال حاضر مدلي سيستماتيك(نظام مند) براي شناسايي مطالبات صنفي اصناف خرد در ساختار دولت جمهوري اسلامي ايران، وجود ندارد؛ مدل ارائه شده در اين مقاله، دو بخش با عناوين اختصاري «مركز» و «ستاد» را پيشنهاد مي كند و مي تواند ضمن فراهم آوردن زمينه مطلوب براي شناسايي مطالبات اصناف خرد، شناسايي مطالبات آينده را نيز براي مسئولين و تصميم گيرندگان در سياستگذاري عمومي مبتني بر مردم سالاري ديني، محقق كند تا مسير برنامه ريزي كشور، ارتقاء و به تبع آن، سطح رضايتمندي فعالان اصناف خرد، افزايش يابد.