حكمراني شهري در شهرهاي جديد ايران و مسئله تعارض شهرداري و شركت عمران، مطالعه‌‌ي موردي: شهرهاي جديد پرديس و بينالود

شهرهاي جديد به ويژه در زمان واگذاري امور از شركت عمران شهرهاي جديد به شهرداري ها با مشكلاتي مواجه هستند. شركت عمران شهرهاي جديد كه تا پيش از احداث شهرداري، مسئوليت توسعه را بر عهده دارد، عموما واگذاري شهر به شهرداري پس از رسيدن به جمعيت ده هزار نفر را معادل ناتمام گذاردن مأموريت خود و صرف نظر كردن از تلاش هاي انجام شده مي داند و به همين دليل، براي واگذاري مديريت شهر به شهرداري و شوراي شهر تعلل مي‌كند. از سوي ديگر، پس از رسيدن جمعيت شهر جديد به ده هزار نفر، طبق قانون تقسيمات كشوري، شوراي اسلامي شهر و شهرداري تشكيل مي‌شوند و عهده‌دار بسياري از وظايف و اختيارات هستند كه تا پيش از اين زمان در اختيار شركت عمران شهر جديد بوده است. با توجه به اين موضوع، در اين مطالعه، ابتدا وضعيت دو نمونه از شهرهاي جديد (كه يكي به جمعيت 10 هزار نفر نرسيده و فقط توسط شركت عمران مديريت مي‌شود و ديگري به اين جمعيت رسيده و شهرداري در كنار شركت عمران شكل گرفته است) بررسي شد و سپس با نظرسنجي از گروه‌هاي ذي‌نفع و ذي‌نفوذ و شناسايي نقاط قوت و ضعف آن ها، در جهت ارائه پيشنهادهاي نهايي تحقيق اقدام شد.اين مطالعه نشان مي‌دهد كه علي رغم ظرفيت هاي قانوني شهرداري ها، مديريت شهرهاي جديد تا كنون نتوانسته به خوبي از اين ظرفيت ها استفاده نمايد. از نظر پرسش شوندگان شركت عمران امتياز بيشتري در انجام امور دارد و شهرداري ها تنها در «مديريت پسماند»، «مديريت فضاي سبز» و «جلب مشاركت مردمي» امتياز بيشتري نسبت به شركت عمران دارا بوده اند.