تعيين مناسب ترين پتانسيل اسمزي براي رشد بذرهاي گياه گندم

تنظيم اسمزي به حفظ تورژسانس گياه توسط انجام برخي فعاليت ها همچون افزايش محلول سلولي به منظور به تعادل كشيدن پتانسيل اسمزي خارج سلولي گفته مي شود. در اين ميان گياهاني كه در مناطق با شرايط شوري رشد مي كنند و توانايي مقاومت به شور بودن را دارند مي توانند توسط تنظيم اسمزي فشارهاي اسمزي موجود در اطراف و محيط رشد خود را كنترل كنند و به اين شرايط وفق پيدا كنند. در اين مطالعه هدف ما تعيين پتانسيل اسمزي مناسب براي رشد اكثريت بذرهاي گندم مورد مطالعه مي باشد. 90 عدد بذر را به ترتيب 5 دقيقه در وايتكس 1 درصد، 30 ثانيه در الكل 70 درصد و 30 ثانيه هم در آب مقطر شست و شو داديم. نه عدد پتري ديش را با دفعات تكرار و تعداد تيمار شماره گذاري كرديم. سپس در هر پتري ديش كاغذ صافي گذاشتيم تا مواد و شرايط و لازم براي رشد بذرها مناسب بماند. در تيمار شماره يك (T1) محلول NaCl به غلظت 1/0- و در تيمار شماره دو (T2) محلول NaCl به غلظت 1/1- و در تيمار شماره سه (T3) محلول NaCl به غلظت 0/2- ريختيم و سپس در هر پتري ديش 10 عدد بذر گندم را به صورتي كه نوك تيره بذر به مركز پتري باشد تا ريشه ها موقع رشد مشكلي نداشته باشند. سپس پتري ديش ها را با بستيم تا مانع تبخير محلول هاي ذكر شده شود. پتري هاي آماده شده را در جايي كه نور مناسب داشته باشد قرار داديم و به مدت 10 روز تعداد بذرهاي جوانه زده را شمارش كرديم به طوري كه بيشترين ميزان جوانه زني براي تيمار شماره 1 براي روزهاي اول (16 جوانه) و دوم (14 جوانه)، براي تيمار شماره 2 در روزهاي اول (2 جوانه) و دوم (13 جوانه) و براي تيمار شماره 3 در روزهاي دوم (12 جوانه) و روز چهارم (2 جوانه) اتفاق افتاد و در ساير روزهاي كنترل تعداد يا يك يا صفر بود. از لحاظ مقايسه ميزان اثر غلظت تيمار بر روي رشد بذرها نشان داد كه بيشترين ميزان رشد ساقچه، ريشه چه، وزن تر و خشك در تيمارهاي شماره 1 در تمام تكرارها رخ داده است. درصد جوانه زني نهايي (FGP) برابر با 66 درصد بود كه اين عدد از تقسيم بذرهاي جوانه زده بر كل بذرها به دست آمد (60 بر 90). ميانگين متوسط زمان جوانه زني (MGT) برابر با 86/1 بود و ضريب سرعت جوانه زني (CVG) مساوي با 53/0 بدست آمد. شاخص سرعت جوانه زني (GRT) عددي برابر با 45/38 و شاخص جواني زني (GI) برابر با 561 شد. همچنين FDG و LDG به ترتيب 1 و 6 حاصل آمدند. نتيجه بدست آمده از اين مطالعه نشان دهنده آن است كه بهترين پتانسيل اسمزي براي رشد گياه گندم در محلول هاي با غلظت پائين و شوري كم رخ ميدهد. انجام اين قبيل تحقيقات براي مطالعه ي نتايج بر روي ساير گياهان داراي اهميت مي باشد.