بررسي مسائل لرزه اي سدهاي بتني وخاكي بر اساس مشاهدات

سد پايه دار Hsinfengkiang (زلزله 1962) سد وزني Koyna (زلزله 1967 هند) سد قوسي Pacoima (زلزله 1971 و 1994 كاليفرنيا) سد قوسي Rapel (زلزله 1985 شيلي) و سد پايه دار سفيد رود (زلزله 1990 ايران ) بلند ترين سد هاي بتني هستند كه در معرض تكان خيلي شديد زمين قرار گرفتند و با وجود تحمل خسارات بسيار، هيچكدام از آنها خراب نشدند. تعميرات اساسي و كار مقاوم سازي روي سدهاي Hsin fengkiang, Koyna و سفيد رود انجام شد و همه سدها در حا ل كاربري م يباشند. اين سدها مانند بيشتر سدهاي موجود با استفاده از معيار لرزه اي يا روشهاي تحليل لرزه اي كه امروزه ديگر متداول نيستند، در برابر زلزله طراحيشده اند و همه آنها تكانهايي را تجربه نمودند كه خيلي بيشتر از حدي بود كه زمان ساخت آنها انتظار مي رفت. درطول سه دهه اخير پيشرفت قابل ملاحظه اي بمنظور درك عملكرد زلزله بر روي سدهاي بتني و خاكي صورتگرفته است .اين پيشرفتها اساسا بدليل توسعه برنامه هاي كامپيوتري مورد استفاده در تحليل ديناميكي سدها ميباشد. البته پيش بيني رفتار دقيق سدها در طول تكانهاي خيلي شديد زمين، بدليل دشواري مدلسازي رفتار غيرالاستيك سدها، اطلاعات نا كافي درباره تغيير فضايي حركت زمين و ديگر عوامل غير ممكن مي باشد.در اين مقاله درسهايي كه از اين زلزله ها و الزامات آنها براي طراحي لرزه اي سدهاي بزرگ بتني و خاكي كسبشده است، بحث خواهد شد.