تاثير آموزش مهارت مثبت نگري بر طرحواره هاي ناسازگار و تنظيم شناخت هيجان زوجين متعارض

هدف پژوهش بررسي تاثير آموزش مهارت مثبت نگري بر طرحواره هاي ناسازگار و تنظيم هيجان زوجين متعارض بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل بود. از ميان جامعه آماري زوجين متعارض شهر زاهدان(10 زوج گروه آزمايش، 10 زوج گروه كنترل) به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفي در گروه آزمايش و كنترل گمارش شدند ،گروه آزمايش بصورت 8 جلسه 5/ 1 ساعته مورد آموزش مثبت نگري قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه هاي طرحواره و تنظيم شناخت هيجان، استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل كواريانس ستفاده شد. نتايج نشان داد كه آموزش مثبت نگري بر طرحواره هاي ناسازگار و تنظيم شناخت هيجان زوجين متعارض تاثير داشت