اثربخشي آموزش مهارت‌هاي زندگي بر مشكلات رفتاري درون‌نمود دانش‌آموزان مبتلا به كم‌تواني ذهني

اين مطالعه با هدف بررسي تأثير آموزش مهارت هاي زندگي بر مشكلات رفتاري درون نمود كودكان كم توان هوشي آموزش پذير مقطع دبستاني شهر اصفهان انجام گرفت. اين پژوهش آزمايشي و از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش كليه ي كودكان كم‌ توان ذهني خفيف در مقطع ابتدايي كه در مدارس آموزش پرورش استثنايي در شهر اصفهان تحصيل مي كنند، بود. 30 نمونه به روش تصادفي و به طور مساوي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. تعداد اعضاي نمونه در دو گروه كنترل و مداخله يكسان (هر گروه 15 نفر) بود. هيچ يك از دوگروه تا قبل از اين تحت آموزش مهارت‌هاي زندگي نبودند و شرايط يكسان بود. داده هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه ابزار سياهه‌ي رفتاري كودك(CBCL) جمع آوري شد. گروه آزمايش تحت آموزش مهارت هاي زندگي در قالب 10 جلسه 30 دقيقه اي قرار گرفت. داده ها با نرم افزار 16- SPSS و با استفاده از آزمون تحليل¬كوواريانس چند متغيره تحليل شد. تحليل داده‌ها نشان داد كه بعد از اجراي آموزش مهارت‌هاي زندگي، در گروه آزمايش مشكلات رفتاري درون نمود (163/0= P-value) بهبود يافت. اگر اين برنامه تداوم داشته باشد، مي‌تواند باعث بهبود و كاهش مشكلات رفتاري دروني نمود كودكان كم توان ذهني شود و مي‌توان فرد را با وجود مشكلات همراه ناتواني ذهني‌اش كمك نمود و در زندگي تحصيلي و شخصي‌اش تاثير مثبت گذاشت.