بررسي اثربخشي مداخله يكپارچگي حسي بر مهارت هاي حركتي كودكان با اختلال طيف اوتيسم

اوتيسم يك اختلال عصبي رشدي است كه با اختلال در تعاملات اجتماعي، ارتباطات كلامي و غيركلامي، و رفتارهاي محدود و تكراري مشخص مي شود. حدود 60 الي 80 درصد از افراد اوتيستيك نشانه هاي حركتي دارند. يكي از درمان هاي رايج براي كودكان طيف اوتيسم، رويكرد يكپارچگي حسي است. بنابراين، اين پژوهش براي بررسي اثربخشي مداخلات رويكرد يكپارچگي حسي بر مهارت هاي حركتي كودكان طيف اوتيسم طراحي شده است. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. جامعه آماري شامل كليه كودكان با اختلالات طيف اوتيسم شهر اروميه مي باشد. تعداد 30 نفر از كودكان با اختلا طبف اوتيسم به روش نمونه گيري غير تصادفي و در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل اختصاص يافتند. همه آزمودني ها با مقياس رشد حركتي اوزرتسكي در پي آزمون و س آزمون مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها با آزمون تحليل كوواريانس يكطرفه مورد تجزبه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه پس از انجام مداخلات يكپارچگي حسي بين گروه هاي آزمايش و كنترل از لحاظ مهارت هاي حركتي آزمودني ها تفاوت معني داري وجود دارد(001/0 p). نتايج اين پژووهش نشان داد كه مداخلات يكپارچگي حسي مي تواند مهارت هاي حركتي كودكان با اختلال طيف اوتيسم را بهبود بخشد.