تاثير آموزش مثبت انديشي بر تاب آوري تحصيلي دانش آموزان دوره اول متوسطه

هدف پژوهش، تعيين تأثير آموزش مثبت انديشي بر تاب آوري تحصيلي دانش‌آموزان بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان متوسطه اول شهرستان طارم در سال تحصيلي 97- 96 بود. نمونه شامل 30 دانش‌آموز متوسطه بود كه به روش تصادفي انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه (گروه آزمايش 15 نفر و گروه گواه 15 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه‌اي تحت آموزش مثبت انديشي قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه تاب آوري تحصيلي ساموئلز (2004) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج يافته ها نشان داد كه آموزش مثبت انديشي بر تاب آوري تحصيلي دانش‌آموزان تأثير داشته است. با توجه به تاثير آموزش مثبت انديشي بر تاب آوري تحصيلي دانش آموزان، مي توان از آن در جهت افزايش تاب آوري تحصيلي دانش آموزان بهره برد.