بررسي اثر ترموديفيوژن بر جذب دارو در سلولهاي سرطاني

سرطان بعد از بيماريهاي قلبي- عروقي دومين عامل مرگ و مير در كشورهاي توسعه يافته و سومين عامل در كشورهاي در حال توسعه است. با توجه به متفاوت بودن فيزيولوژي بافت سرطاني با بافت معمولي، جذب دارو در اينگونه بافتها با مشكل مواجه مي گردد. در واقع بدليل متابويسم بالاي تومور، فشار ميان بافتي IFP در ناحيه بيمار بيشتر از بافتهاي سالم مي باشد. اين امر موجب پديد آمدن گراديان فشار به سمت خارج شده و نفوذ دارو به همراه جريان خون را مشكل مي سازد. به منظور برطرف كردن اين مشكل، هسته تومور توسط جراحي تخليه شده و دارو به درون حفره تزريق مي گردد. اين كار يك گراديان فشار مطلوب در مركز تومور ايجاد ميكند. با اين وجود، جراحي توانايي حذف دائمي گراديان فشار نامطلوب را ندارد .]1[ در اين مقاله، اثر ترموديفيوژن در جذب دارو در سلولهاي سرطاني مورد بررسي قرار گرفته است. به اين منظور معادلات پيوستگي، اندازه حركت، بقاي انرژي و بقاي جرم بصورت عددي حل شد تا تاثير وجود گراديان حرارتي بر نفوذ دارو در سلولهاي سرطاني مورد بررسي قرار گيرد. نتايج مدلسازي نشان داد كه اعمال اختلاف دما مي تواند بر فشار بالاي درون تومور غلبه نموده و ميزان جذب دارورا افزايش دهد.