جذب آموكسي سيلين ازآب بوسيله ي نانولوله هاي كربني چند ديواره

يكي از رايجترين آنتي بيوتيكهاي موجود در آب ، آموكسي سيلين است كه به صورت مقاوم در آب باقي ميماند. يكي از بهترين گزينه هاي پيشنهادي براي جداسازي آن ، فرآيند جذب سطحي مي باشد. در سالهاي اخير از نانولوله هاي كربني به علت دارا بودن تخلخل و نيز نسبت سطح به حجم بالا براي جذب مواد آلاينده از محيطهاي ابي استفاده شده است. دراين مطالعه ، توانايي نانولوله هاي كربني چند ديواره درجذب آموكسي سيلين از محلول آبي مورد بررسي قرار گرفته است. آزمايش ها به صورت ناپيوسته انجام شده واثر پارامترهاي مهمي چون غلظت آموكسي سيلين وPH در ميزان جذب آلاينده بررسي شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه جذب آموكسي سيلين بر روي نانولوله هاي كربني به خوبي از مدل لانگموير پيروي مي كند كه اين نشان از جذب تك لايه آن برروي نانولوله مي باشد. ماكزيمم ظرفيت جذب نانولوله ي كربني براي آموكسي سيلينmg/g400 گزارش شده است. همچنين مدل شبه درجه دوم،مدل سينتيكي فرآيندجذب مي باشد.براساس نتايج بدست آمده از اين تحقيق ، بالابودن ظرفيت جذب نانولوله ، سينتيك سريع و زمان تعادل پايين، نانولوله كربني را به عنوان جاذب بسيار مناسب در جذب آموكسي سيلين از آب معرفي مي نمايد.