مدل سازي و بهينه سازي توليد نانوذرات انسولين خوراكي به روش ژله اي شدن يوني از مشتقات تيوله كيتوزان

هدف اين پژوهش، بهينه سازي آماري ساخت نانوذرات انسولين خوراكي به روش ژله اي شدن يوني IG براي اولين بار از مشتقات تيوله كيتوزان و بررسي مشخصات نانوذرات حاصله و رهايش تجمعي آنها بود. پليمر مورد استفاده دي متيل اتيل كيتوزان سيستئين بود. براي به دست آوردن شرايط بهينه ساخت نانوذرات از طرح باكس بنكن استفاده شد متغيرهاي مستقل موردبررسي دراين طرح غلظت پليمر 0/5و0/75و1ميلي گرم درميلي ليتر انسولين 20و40و60 ميلي گرم درميلي ليتر و غلظت تري پلي فسفات 0/5و0/75و1ميلي گرم درميلي ليتر بودند ازمونها در17سطح مختلف ازاين فاكتورها انجام شدند متغيرهاي پاسخ شامل اندازه نانوذرات پتانسيل زتا توزيع اندازه ذرات و درصد راندمان بارگذاري نانوذرات بودند مطالعات مورفولوژيكي نانوذرات اپتيمم به روش ميكروسكوپ الكتروني روبشي Sem انجام شد پس ازاناليز جدول داده ها نانوذرات اپتيمم داراي قطر 124/88nm پتانسيل زتاي 7/23nm شاخص pdi 0/125وبازدهي بارگذاري 98درصد بودند