بررسي توزيع زمان ماند با استفاده از ديناميك سيالات محاسباتي

در اين كار پراكندگي جريان سيال و همچنين توزيع زمان ماند به وسيله روش ديناميك سيالات محاسباتي (CFD) مورد بررسي قرارگرفت. براي اين كار از نرم افزار فلوئنت و مدل حل k—ε و مدل چرخش MRF استفاده شد. سرعت چرخش هاي متفاوت و همچنين دبي هاي ورودي مختلف براي سيستم اختيار شد. داده هاي بدست آمده از شبيه سازي با داده اي تجربي مقايسه گرديد. مشاهده شد كه سرعت از محور چرخشي راكتور به سمت انتهاي پره ها افزايش مي يابد و گراديان سرعت با افزايش سرعت همزن بزرگ مي شود. با بررسي نمودار هاي توزيع زمان ماند مشاهده شد كه همزدن باعث بالا رفتن بازدهي راكتور مي گردد. زماني كه دبي جريان تا محدوده ي مشخصي افزايش مي يابد متوسط زمان ماند و واريانس توزيع زمان ماند هر دو كاهش مي يابند و بعد از آن واريانس توزيع زمان ماند افزايش مي يابد ولي در زمان متوسط ماند جريان اتفاق خاصي رخ نمي دهد