شماره ركورد كنفرانس :
3141
عنوان مقاله :
بررسي ميزان تجمع فلزات سنگين Zn, Fe,Cu در گياه جعفري كشت شده در استان مركزي ايران
پديدآورندگان :
صلواتي حسين نويسنده استاديار گروه شيمي، دانشگاه پيام نور، واحد اصفهان، اصفهان، ايران , قاسمي بهاره نويسنده دانشگاه سيستان و بلوچستان , ملكي راد علي اكبر نويسنده دانشجوي دكتراي علوم اعصاب شناختي، گروه روانشناسي، دانشگاه پيام نور شازند، شازند، ايران , ناظم حبيب الله نويسنده دانشگاه پيام نور شهرضا , فضيلتي محمد نويسنده دانشيار دانشگاه پيام نور، گروه بيوشيمي، تهران، ايران
كليدواژه :
گياه جعفري , آلودگي خاك , جيره غذايي , عناصر سنگين , فاكتور انتقال
عنوان كنفرانس :
اولين همايش بين المللي وچهارمين همايش ملي گياهان دارويي وكشاورزي پايدار
چكيده فارسي :
جعفری یكی از سبزیجاتی است كه تاریخچه طولانی در مصارف آشپزی و آشپزخانه داشته است و به خاطر داشتن انواع ویتامین ها و غنی بودن از اهن و اسید فولیك كاربردهای درمانی و دارویی متعددی نیز دارد در طب سنتی به صورت ادویه مصرف می شود هدف از این مطالعه بررسی غلظت عناصر اهن روی و مس در گیاه جعفری كشت شده و خاك اطراف آن كه از مناطق مختلف استان مركزی جمع آوری شده اند می باشد همچنین میزان فاكتور انتقال بررسی گردید روش كار گیاه جعفری و خاك اطراف آن از مناطق مختلف جمع آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شدند و در آزمایشگاه نمونه ها به طور جداگانه در آون با دمای 70 به مدت 24 ساعت خشك شدند و پس از هضم اسیدی با كمك دستگاه ICP غلظت عناصر اندازه گیری گردید و با كمك نرم افزار SPSS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج و بحث:نتایج نشان داد كه میانگین و انحراف معیار غلظت سه عنصر Zn،Feو Cu در گیاه جعفری به ترتیب 704.695±550.779،804.14±350.0،459.48±108.68 می باشد و بیشترین میزان تجمع مربوط به عنصر آهن است در خاك غلظت عناصر به ترتیب 32999.09±8322.9،5490903.3±627525.08،11894.25±3384.4 می باشد كه در خاك نیز بیشترین عنصری كه وجود دارد آهن است اما با بررسی فاكتور انتقال مشخص می گردد كه بهترین و بیشترین جذب برای مس و سپس روی و در نهایت آهن در این گیاه صورت گرفته است می توان اینطور نتیجه گیری نمود كه چون استان مركزی منطقه ای صنعتی می باشد آلودگی خاك هم به این عناصر زیاد است ولی گیاه توانسته میزان محدودی از این عناصر را جذب كند و به عنوان یك سبزی غنی از عناصر می بایست در جیره غذایی و روزمره انسان گنجانده شود
شماره مدرك كنفرانس :
4236687