توليد گاز غني از هيدروژن با استفاده از گازي سازي زيست توده هاي ليگنوسلولزي در محيط آب فوق بحراني

امروزه اكثر منابع توليد هيدروژن در جهان سوخت هاي فسيلي مي باشند، اما به منظور حفظ محيط زيست وتوسعه پايدار بايد به دنبال منابع تجديدپذير همچون زيست توده جهت حصول هيدروژن بود. يكي از بهترين روش ها براي توليد هيدروژن از منابع تجديدپذير، گازيسازي زيست توده در محيط آب فوق بحراني مي باشد. در اي تحقيق توليد هيدروژن به روش گازيسازي در محيط آب فوقبحراني از ساقه برنج، ساقه كلزا، ساقه جو و پوسته بادام به روش تجربي و در آزمايشگاه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاكي از آن بود كه به ازاي مقاديرمساوي جرمي، پوسته بادام با توليد16/99 ميلي مول گاز هيدروژن به ازاي هر گرم زيست توده داراي بيشترين مقدار در اين زمينه است. همچنين با محاسبه بازده گازي سازي هيدروژن و كربن مشاهده شد كه ساقه كلزا به ترتيب با مقادير 65/2و67/3درصد بيشترين بازده گازي هيدروژن وكربن را دارد اين تحقيق در جهت توسعه روش گازي سازي فوق بحراني در كشور و انتخاب زيست توده مناسب به منظور توليد هيدروژن انجام شد. همچنين سعي شد با آناليز عنصري و تركيبي زيست توده ها رابطه اي ميان ساختار زيستتودههاي مختلف و مقدار گازيشدن و بهره هيدروژن حاصل از آن ها را بيابيم.