نقص حركتي اسپرم و ناباروري درمردان استنوتراتواسپرمي داراي جهش هاي C26232T و T26248G در ژن Nsun7

اختلال در تحرك اسپرم يكي از شاخصه هاي عمده ناباروري مردان است. مطالعات قبلي نشان دادند كه ژن Nsun7 در حركت اسپرم موش نقش دارد. اين ژن روي كروموزوم شماره 4 انسان نيز وجود دارد. از آنجائيكه مطالعه اي مشابه اي تاكنون روي اين ژن در انسان انجام نشد. در اين تحقيق، جهش هاي دو اگزون 7 و اگزون 6 اين ژن در دو گروه نرمال: با اسپرم هاي داراي حركت طبيعي (10 نمونه شاهد) و آستنوتراتواسپرمي: با اسپرم هاي داراي حركت كم (20 نمونه) كه از مراكز ناباروري (IVF) جمع آوري شدند، پس ازآناليز سمن به روش عمومي سازمان WHO، مورد ارزيابي قرارگرفت. پس از استخراج DNA اسپرم، به روش عمومي فنل- كلروفرم، با استفاده از جفت پرايمر هاي طراحي شده sun7R/sun7F و sun6R/sun6F قطعات 207 جفت بازي اگزون 7 و 304 جفت بازي اگزون6، نمونه ها به روش PCR تكثير شدند. آناليز توالي محصولات PCR نشان داد قطعات تكثير شده اگزون 7 در مردان آستنوتراتو اسپرمي، داراي دو جهش انتقالي C26232T و متقاطع T26248G در مقايسه با نرمال بودند، كه منجر به تغيير اسيدآمينه سرين به آلانين شد. لذا به نظر مي رسد جهش هاي ژن Nsun7 همانند مطالعات انجام شده در موش، نيز با نقص حركتي اسپرم مرتبط است. براين اساس، پيشنهاد مي گردد آناليز توالي اگزون7 مي تواند به عنوان يكي نشانگرهاي تشخيص ژنتيكي ناباروري مورد توجه محققين، در مديريت درمان ناباروري مردان قرار گيرد.