بررسي رابطه بين هيدروفوبيسيته سطح سلولي و توليد بيوسورفكتانت در باكتري هاي تجزيه كننده گازوئيل

هيدروكربن هاي نفتي يك مخلوط پيچيده هستند و به چهار گروه مختلف تقسيم مي شوند: تركيبات اشباع، آروماتيك ها، رزين ها وآسفالتن ها. بيو سورفكتانت ها تركيبات آمفي پاتيكي هستند كه توسط دامنه وسيعي از باكتري ها توليد مي شوند. در اين تحقيق چهار سويه باكتريايي تجزيه كننده گازوئيل به نام هاي (H, PG-5, BC, CS-2) از مناطق آلوده به نفت خليج فارس و درياي خزر جداسازي شد. سپس قابليت آنها جهت استفاده از گازوئيل به عنوان تنها منبع كربن و انرژي با روش شيك فلاسك سنجيده شد. هيدروفوبيسيته سطح سلولي با روش تمايل اتصال باكتري ها به هيدرو كربن ارزيابي شد. نتايج نشان داد كه سويه BC هيدروفوبيسيته سطح سلولي بالايي دارد( بالاتر از 50%) و همين سويه نيز بيشترين هاله را ايجاد مي كرد(8cm)كه دلالت بر توليد بيوسورفكتانت بيشتر دارد. نتايج دلالت براين دارد كه يك رابطه مستقيم بين هيدروفوبيسيته سطح سلولي با توليد بيوسورفكتانت و ميزان تجزيه گازوئيل وجود دارد. بطوريكه هرچه ميزان هيدروفوبيسيته سطح سلولي بيشتر باشد ميزان توليد بيوسورفكتانت بيشتر بوده كه اين امر منجر به جذب بيشتري از فاز آلي گازوئيل بوسيله باكتري شده كه منجر به افزايش تجزيه زيستي گازوئيل مي گردد.