تجزيه QTL هاي تحمل به تنش شوري در مرحله گرده افشاني لاين هاي نوتركيب خالص گندم نان

به منظور شناسايي QTL هاي مرتبط با تحمل به شوري در مرحله گرده افشاني، جمعيتي شامل 179 لاين نوتركيب خالص گندم حاضل از تلاقي دو لاين Karchia ×ا(Attila/Kauz) در گلخانه درقالب دو طرح مجزا به صورت آزمايشات بلوك كامل تصادفي دردو تكرار و دو سطح شوري (0 و 150 ميلي مولار كلريدسديم)، به صورت فاكتوريل مورد ارزيابي قرارگرفتند. صفات وزن خشك ساقه (Stdw)، وزن خشك سنبله (Edw)، وزن خشك بوته (Pdw)، وزن خشك برگ (Ledw) و سطح برگ ميانگين كليه صفات رويشي مورد بررسي در والدين و لاين هاي نوتركيب خالص درتيمار شوري نسبت به تيمار شاهد كاهش قابل توجهي داشت، كه اين كاهش در والد متحمل كمتر از والد حساس بود. با استفاده از نقشه ژنتيكي و تجزيه فنوتيپي جمعيت مورد مطالعه در مرحله گرده افشاني، QTL هاي مرتبط با تحمل به تنش شوري شناسايي شدند. در مجموع چهار QTL مهم مرتبط با تحمل به شوري بر روي كروموزوم 2B در سه بازه نشانگري متفاوت گندم مكان يابي شد. آلل هاي هردو والد در بروز صفات موردبررسي دخالت داشت. براي صفات سطح برگ و وزن خشك سنبله يك QTL دربازه هاي نشانگري wpt6477-wpt667500 و wpt55506-wpt666411 مكان يابي گرديد. QTL هاي مرتبط با تحمل به تنش شوري صفات وزن خشك ساقه و وزن خشك كل بوته برروي كروموزوم 2B، در مجاورت نشانگر wpt664520 قرار داشتند، كه با توجه به همبستگي بالاي اين دو صفت مي توان نشانگرمذكور را به عنوان يك مكان ژني موثر در تحمل به تنش شوري در مرحله گرده افشاني جمعيت مذكور قلم داد نمود.