استراتژي بهبودي در مبارزه با خشكي با كاربرد سيليكون بر فعاليت آنزيم هاي ضد اكسنده در تريتيكاله

پژوهش حاضر به منظور برسي اثر سيليكون در افزايش تحمل به خشكي در دو ژنوتيپ تريتيكاله (ET-79-17) و (JUANILO 92) در گلخانه اجرا شد. سيليكون (Si) دومين عنصر رايج موجود در خاك است كه داراي اثرات مفيدي در افزايش تحمل به تنش هاي زنده و غيرزنده در گياهان است. باتوجه به فراواني و اهميت سيلي كون در رشد و نمو گياه و به منظور مطالعه اثرات آن بر روي فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدانت طرحي به صورت بلوك هاي كاملاً تصادفي در قالب فاكتوريل بر تريتيكاله در سه تكرار و نيز سه تيمار در سه سطح شاهد، خشكي و سيليكون - خشكي و با يك نوع كود سيليكات سديم انجام شد. نتايج آزمايش نشان داد كه كاربرد سيليكون باعث افزايش معني دار فعاليت آنزيم ضد اكسنده ي گوآيكول پركسيداز (GPX) و كاتالاز (CAT) و جبران خسارات تنش خشكي گرديد. باتوجه به نتايج حاصل از اين آزمايش مي توان استنباط كرد كه نقش سيليكون در افزايش تحمل به خشكي بدليل افزايش در فعاليت آنزيم هاي ضداكسنده موثر بوده و از فرآيندهاي فيزيولوژيكي گياهاني كه در معرض تنش قرار گرفته اند محافظت مي كند.