بررسي جذب فسفر در خيار تلقيح شده با باكتريهاي سودوموناس پوتيدا و پانتواآگلومرانس در شرايط مزرعه

فسفر از عناصر ضروري و پرمصرف و محدود كننده ترين عنصر بعد از نيتروژن براي گياه است. شركت در واكنش هاي انتقال انرژي، فتوسنتز، تبديل قند به نشاسته و انتقال خصوصيات ژنتيكي در گياه از نقش هاي كليدي فسفر در گياه است، همچنين فسفر باعث زودرسي در گياه، كاهش رطوبت دانه و بهبود كيفيت محصول مي شود. كمبود فسفر نه تنها برميزان رشدتاثير مي گذارد، بلكه روي تشكيل گل، بذر، ميوه، ماندگاري وكيفيت آن نيز موثر است. از سوي ديگر، منابع معدني اقتصادي فسفات در جهان روبه اتمام است و مصرف كودهاي شيميايي فسفاته نيز باعث تخريب ساختار فيزيكي و شيميايي خاك شده و خسارات جبران ناپذيري به محيط زيست واردمي كند. مصرف كودهاي زيستي موجب كاهش مصرف كودهاي شيميايي و خسارات ناشي از آنها شده و منجر به حفظ محيط زيست، حاصل خيزي زمين هاي كشاورزي و عملكرد زراعي بيشتر و بهتر گياهان مي شود. لذا در اين تحقيق اثر كاربرد كودهاي بيولوژيك تهيه شده از باكتري هاي سودوموناس پوتيداسويه p13و پانتواآگلومرانس سويه p5 و كودهاي شيميايي درتيمار هاي جداگانه مورد بررسي قرار گرفت. از اهداف تحقيق استفاده از پتانسيل ارگانيسم هاي مفيد خاكزي به منظور توليد حداكثر محصول در ضمن توجه به بهبود كيفيت خاك وايمني محيط زيست مي باشد. اين آزمايش درقالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 3 تكرار انجام شده ونتايج اين تحقيق حاكي از آن است كه ميزان فسفر درتيمارهاي تلقيح شده با سودوموناس پوتيداو پانتوا آگلومرانس افزايش يافت؛ به طوريكه تيمار p100B بيشترين ميزان فسفر را داشته است(P نمايانگر كود شيميايي و B نمايانگر سودوموناس پوتيداو پانتواآگلومرانس مي باشد)، همچنين استفاده از كودهاي بيولوژيك به همراه كودشيميايي مي تواند موجب افزايش وزن تر وخشك بوته ها، ارتفاع بوته ها، ميزان كلروفيل در برگ و ميزان عناصر ماكرو و ميكرو (Fe،P،Zn،N) جذب شده توسط ريشه گياه شود. و اثر متقابل كود بيولوژيك و كودشيميايي برمقدار عناصر موجود دراندام هوائي گياه در سطح 5% معني دار بود.