بررسي اثر داروي RNA ي آنتي سنس بردو دودمان سلولي سرطان پروستات

از نظر آماري، سرطان پروستات پس از سرطان معده، داراي بالاترين شيوع در مردان ايراني است. هر چند داروهاي شيميايي موجود در بازار، اثر مناسبي در كاهش سرعت پيشرفت اين بيماري دارند، امامنحني رشد اين سرطان پس ازمدتي از مصرف دارو دوباره سير صعودي پيدا مي كند. با توجه به اين كه مشخص شده بيان بالاي ژني موسوم به chu در اين شرايط سبب بقا و زنده ماندن سلول هاي سرطاني تحت درمان با دارو مي شود، كاهش ميزان محصول اين ژن با اوليگوي آنتي سنس RNA كه از بيان mRNA ي آن جلوگيري مي كند، مي تواند راه حل مناسبي براي ممانعت از شروع مجدد پيشرفت بيماري باشد. در تحقيق حاضر؛ توالي ژن chu، بعد از استخراج از بانك اطلاعاتي، مورد بررسي قرار گرفته و اوليگوي آنتي سنس به طول 21 نوكلئوتيد براي منطقه اي از آن كه شامل پروموتور بود، ساخته شد. اوليگوي آنتي سنس به صورت فسفروتيوايت ساخته شده و با غلظت هاي مختلف بردو دودمان سلولي سرطان پروستات به نام هاي PC3 و LNCaP اثر داده شد. در ادامه، با انجام سنجش MTT، به مشاهده اثر تيمارهاي مختلف پرداخته شد. مشاهدات نشان داد كه، اوليگوي آنتي سنس سبب مرگ سلول هاي سرطاني شده و بيشترين اثرآن در غلظت 200 نانو مولار حاصل مي شود. با توجه به نتايج به دست آمده، مشخص مي شودكه كاهش ميزان پروتئين كلاسترين كه محصول ژنchu مي باشد، از بقاي سلول هاي سرطاني مذكور جلوگيري كرده و به اين ترتيب باعث كاهش بيماري مي شود. در مطالعات بعدي مي توان اثر اوليگوي آنتي سنس را به همراه داروي شيميايي بر روي اين سلول ها مورد بررسي قرار داد.