بيان القايي پروتئين هاي نوتركيب در كلروپلاست با استفاده از ابزار ريبوسوئيچ

ژنوم پلاستيدي داراي مزاياي منحصر به فردي براي بيان ژن هاي خارجي انتقالي است. بيان ژن انتقالي به ميزان بسيار بالا، دقت بالا درمهندسي ژنتيك( به علت بهره گيري از سيستم نوتركيبي همولوگ در انتقال ژن) و ايمني زيستي(به علت وارثت مادري پلاستيدها دراكثر گياهان عالي) ازجمله اين برتري ها هستند. بااين وجود افزايش بيان پروتئين هاي خارجي به صورت پيوسته در كلروپلاست ها، ممكند است اثرات فنوتيپي منفي مانند كاهش معني دار رنگدانه در اندام هاي فتوسنتزي و يا كاهش شديد رشد گياه را در پي داشته باشد. براي غلبه براين اثرات جانبي ناخواسته، وجود سيستمي براي كنترل خارجي بيان ژن انتقالي مي تواند ابزاري مفيد و كارآمد به حساب آيد. روش بكار رفته در اين پژوهش براي بيان القائي ژن هاي انتقالي به كلروپلاست، براساس بكارگيري از ريبوسوئيچ ها است. ريبوسوئيچ هاي طبيعي، عناصر تنظيمي بيان ژن ازجنس RNA هستند كه در بخش 5 UTR در mRNA هاي باكتريايي قرار گرفته و با واكنش مستقيم با يك متابوليت اختصاصي، بيان ژن را تنظيم مي كنند. سازه هاي كلروپلاستي طراحي شده، پروتئين هاي GFP و nef (پروتئين موثر درگسترش ويروس HIV ) را به صورت القاء پذير با استفاده از آنزيم T7 RNA پليمراز، تحت كنترل ريبوسوئيچ تئوفيلين بيان مي كنند. تجزيه وسترن بلاتينگ،القاء تجمع هردو پروتئين را درحضور تئوفيلين، به طور معني داري بيش از شرايط تيمار كنترل تاييدكرد. با توجه به نتايج حاصله از اين پژوهش ، ريبوسوئيچ تئوفيلين به عنوان ابزاري كارآمد قابليت القاء بيان ژن را درژنوم كلروپلاستي دارااست.