مطالعه تنوع ژنتيكي گونه عدس براساس نشانگرRAPD با استفاده از لاين هاي بومي و خارجي

مطالعه تنوع گياهي گونه عدس براساس صفات مورفولوژيكي و ماركرمولكولي مي توانند تفاوت ها و فواصل ژنتيكي را دربين لاين هاي گياه عدس كه درمناطق جغرافيايي مختلف رشد مي كنند، مشخص كند. درتحقيق فوق جهت شناسايي تنوع ژنتيكي گونه عدس براساس ماركر RAPD از 14 لاين( 2لاين ايراني و 12 لاين خارجي) و 17 آغازگر 10 نوكلئوتيدي استفاده گرديد. از بين اين آغازگرها فقط 10 آغازگر قادر به تشكيل نوارهاي چندشكلي بودندكه مجموعا 62 باند قابل امتياز بندي بود كه 88 درصد(55 باند) از انها چندشكلي نشان دادند و تعداد متوسط باندهاي پليمورف براي هر آغازگر 5/5 بود. نتايج حاصل از مطالعه الگوي نواري 10 آغازگر توانست كمترين ، بيشترين و ميانگين درصد چندشكلي براي تمامي آغازگرها رابه ترتيب 0/75، 0/32 و 0/51 محاسبه كند. تجزيه خوشه اي به روش UPGMA و با ضريب تشابه جاكارد انجام ولاين هاي فوق را در 6 گروه مجزا طبق بندي نمود ونشان داد كه لاين هاي عدس بومي نه تنها از نظر ساختارژنتيكي با هم ديگرفرق مي كنند بلكه ازنظر شباهت -فاصله ژنتيكي نسبت به بعضي از لاين هاي خارجي حاوي زمينه ژنتيكي متفاوتي مي باشند، زيرا هر كدام از آنها درگروه هاي مختلف قرارگرفتند. واز طرفي هم مشخص شد كه دو لاين خارجي FLIP 2005-4L و FLIP 2007-103L داراي بيشترين ميزان تشابه ژنتيكي (78 درصد) مي باشند كه حاكي از وجود مبناي ژنتيكي مشابه درآنها بوده است. نتايج اين مطالعه كارآمدي نشانگرهاي RAPD را نشان مي دهد كه مي تواند به عنوان يك ابزار ژنتيكي درجهت ارزشيابي منابع ژنتيكي در رابطه باخصوصيات و فواصل ژنتيكي گونه عدس كه درمناطق مختلف پراكنده هستند استفاده شود.