بررسي تيمار گرسنگي، سرمايي و محيط كشت برروي ميزان كالوس زايي بساك ها و باززايي گياهان هاپلوئيد در گياه جو(Hordeum vulgare L.)

روش اصلاحي هاپلوئيدي، يكي از بهترين و سريع ترين روش هاي موجود جهت رسيدن به لاين خالص دراصلاح گياهان زراعي است. اين پژوهش با هدف بررسي اثر ژنوتيپ، پيش تيمار تنشي و محيط كشت برروي جنين زايي، كالوس زايي و باززايي گياه جو (Hordeum vulgare L. ) انجام شد. بساك هاي جداشده از 6 ژنوتيپ جو( شامل هيبريدهاي 21063،21076،21095،21082،21070F3 و رقم ايگري) در محيط FHG حاوي هورمون هاي IAA(2mg/l) و BAP(1mg/l) با D-4،2 (2mg/l) و Kin(0/5mg/l) كشت داده شدند. همچنين اثر پيش تيمارهاي گرسنگي (مانيتول 0/3 مولار) و سرمايي(4درجه سانتي گراد) به مدت 3 روز برميزان كالوس زايي و باززايي بساك ها آزمايش شد. آناليزهاي آماري با استفاده از نرم افزار SAS نشان داد كه ژنوتيپ هاي ايگري و 21082 و 21076 به ترتيب بيشترين ميزان كالوس زايي و باززايي را در محيط پايه FHG با تركيب هورموني (2mg/l) هورمون D-4،2 و (0/5mg/l) هورمون Kin بدون پيش تيمار نشان دادند.