بررسي تنوع ژنتيكي برخي ارقام ايراني و خارجي برنج با استفاده از نشانگرهاي مولكولي ريزماهواره (SSR)

شناسايي و حفظ تنوع ژنتيكي به منظور اصلاح گياهان زراعي و ارتقا سطح مديريت منابع ژنتيكي از اهميت زيادي در برنامه هاي اصلاحي برخوردار است. در اين تحقيق تنوع ژنتيكي 45 رقم مختلف برنج با استفاده از 15 نشانگر ريزماهواره مورد بررسي قرار گرفت. تعداد آلل هاي پلي مورف توليد شده توسط هر نشانگر از 4 آلل در جايگاه (RM484) تا 11 آلل در جايگاه (RM204) متغير بود. تعداد آلل هاي پلي مورف 98 با ميانگين 6/53 آلل براي هر جايگاه ريزماهواره محاسبه شد. ميانگين محتوي اطلاعات چندشكلي (PIC)، 0/736 بود كه دامنه آن از 0/582 براي نشانگرريزماهواره (RM484) به عنوان كمترين ميزان PIC تا 0/848 براي نشانگرريزماهواره (RM204) به عنوان بيشترين ميزان PIC متغير بود. آناليز خوشه اي با روش UPGMA و براساس ضريب تشابه ساده (SM) در سطح تشابه 0/77 انجام گرفت كه ژنوتيپ ها در 6 گروه مجزا از يكديگر تقسيم و ارقام وارداتي به خوبي از ارقام اصلاح شده و بومي تفكيك شدند. نتايج اين تحقيق نشان داد كه نشانگر ريزماهواره ابزارهايي مناسب و قابل اعتماد جهت نمايان ساختن تنوع ژنتيكي بين لايه هاي نزديك بهم مي باشند و مي توانند جهت شناخت و انتخاب والدين مناسب در تلاقي ها و همچنين در انتخاب به كمك نشانگرها(MAS) در برنامه هاي اصلاحي برنج مورد استفاده قرار گيرند.