بررسي اثر هورموني ونوع ريز نمونه در كال زايي گياه دارويي به ليمو ( Lippia citriodora)

تكثير گياه به ليمو با استفاده از كشت بافت راه حل كارآمد و مفيد براي غلبه بر مشكلات تكثير آن مي باشد. اين مطالعه به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي و با 3 تكرار انجام شد. قطعات گره اي حاوي 2-1 جوانه جانبي و همچنين برگ ها به منظور كالوس دهي در محيط كشت MS حاوي 2 و 2/5 ميلي گرم در ليتر D-4،2 در تركيب با 0/5، 1 و 1/5 ميلي گرم در ليتر هورمون NAA كشت شدند. تجزيه واريانس درصد كالوس زايي برگ و ساقه گياه نشان داد كه هورمون NAA و اثر متقابل هورمون D-4،2 و NAA براي توليد كالوس در ريزنمونه هاي برگ و ساقه گياه به ليمو اختلاف معني داري نشان دادند. مقايسه ميانگين اثر هورمون D-4،2 براي توليد كالوس در ريزنمونه ساقه نشان داد كه مقدار 2ميلي گرم در ليترD-4،2 در محيط كشت MS بيشتر(83/3 درصد) از مقدار 2/5 ميلي گرم در ليتر آن (65/3 درصد) توليد كالوس داشته است. مقايسه ميانگين اثر هورمون NAA براي ريزنمونه برگي نشان داد كه سطوح 1/5 و 1 ميلي گرمم در ليتر درصد كالوس زايي بيشتري (به ترتيب 47/67 و 43/67 درصد) نسبت به سطح 0/5 ميلي گرم در ليتر NAA داشته است. اثر متقابل هورمون NAA با D-4،2 براي ريزنمونه برگ گياه به ليمو نشان داد كه سطوح 1 و 1/5 ميلي گرم در ليتر NAA با هر دو سطح هورمون D-4،2 (ا2و 2/5 ميلي گرم در ليتر) واكنش خوبي به كالوس زايي نشان داد. اثر متقابل هورمون هاي D-4،2 و NAA براي ريز نمونه ساقه نشان مي دهد كه تيمارهاي 2/5 ميلي گرم در ليتر D-4،2 و 1 ميلي گرم در ليتر NAA كمترين (45/33 درصد) و سطح كمتر D-4،2 (يعني 2ميلي گرم برليتر) در تمامي سطوح هورمون NAA ( يعني در سطوح 0/5، 1 و 1/5 ميلي گرم در ليتر ) بيشترين (به ترتيب با 88/33، 84/67 و 77 درصد) كالوس زايي را دراندام ساقه گياه ليمو نشان دادند.