استفاده از نشانگرPCR-RAPD در تفكيك ژنوتيپ هاي بومي پياز ايراني مقاوم و حساس به بيماري فوزاربومي پوسيدگي ريشه و طبق پياز

در اين بررسي، تغيين تنوع ژنتيكي ژنوتيپ پياز ايراني بعضا مقاوم و حساس به بيماري فوزاربومي پوسيدگي ريشه و طبق پياز درمقايسه با دو ژنوتيپ خارجي با استفاده از نشانگر رپيد (RAPD) صورت گرفته است. دراين راستا تعداد سيزده ژنوتيپ بومي پياز ايراني شامل ژنوتيپ هاي مقاوم كاشان، سفيد قم، درچه اصفهان آذرشهر و ارقام حساس شامل: يزد، هرسين و متحمل شامل: ياسوج، نيشابور، بهبهان، پادوك، تگزاس، خمين، رامهرمز، صالح آباد در مقايسه با دو نوع ژنوتيپ خارجي شامل تگزاس ارلي گرانو و يلو سوئيت اسپانيش استفاده گرديد. پس از استخراج DNA و بهينه سازي شرايط آزمايش، يازده آغازگر تصادفي استفاده شد كه در ژنوتيپ هاي مربوطه چند شكلي نشان داده بودند. محاسبات آماري براساس ضريب تشابه جاكارد و گروه بندي به روش UPGMA با استفاده از نرم افزار NTSYS ver. 2.02 انجام شد. ژنوتيپ ها در نمودار حاصله در حد تشابه 94 درصد در پنج گروه مجزا جاي گرفتند. ضريب كوفنتيك (Cophenetic) بين ماتريس تشابه و نمودار r=0/87 حاصل گرديد. ژنوتيپ هاي سفيد قم و يزد با ضريب تشابه 94 درصد بيشترين و ژنوتيپ هاي كاشان و پادوك با ضريب تشابه 30 درصد كم ترين تشابه رانشان دادند. ژنوتيپ هاي تگزاس ارلي گرانو و خمين دريك گروه با ضريب تشابه 80 درصد و يلو سوييت اسپانيش و ياسوج باضريب تشابه 83 درصد در گروه ديگر قرار گرفتند. لذا، اين احتمال وجود دارد كه اجداد اوليه ي دو ژنوتيپ تگزاس ارلي گرانو و سوئيت يلو اسپانيش متعلق به ژنوتيپ هاي مورد آزمون ايراني باشند.