ارزﯾﺎﺑﯽ رﯾﺴﮏ آﺗﺶ ﺳﻮزي ﻗﻄﺎرﻫﺎي ﻣﺴﺎﻓﺮي در ﺗﻮﻧﻠ ﻬي راه آﻫﻦ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل FMEA و ﺗﺌﻮري ﻓﺎزي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردي راه آﻫﻦ ﻧﺎﺣﯿﻪ زاﮔﺮس

ﺑﺨﺸﯽ از راه آﻫﻦ ﻧﺎﺣﯿﻪ زاﮔﺮس در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ زاﮔﺮس واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻋﺒﻮر ﺧﻄﻮط راه آﻫﻦ از اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﯽ و اﻟﺒﺘﻪ ﺻﻌﺐ اﻟﻌﺒﻮر، داراي ﺗﻮﻧﻠﻬﺎي ﻣﺘﻌﺪد ﺑﺎ ﻃﻮل زﯾﺎد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ وﻓﻀﺎي آزاد ﮐﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺎﺑﺎري واﮔﻨﻬﺎ، وﺟﻮد ﻗﻮﺳﻬﺎي ﺑﺎ ﺷﻌﺎع ﮐﻮﭼﮏ، واﻗﻊ ﺷﺪن در ﺷﯿﺐ و ﻓﺮاز ، ﻋﺪم وﺟﻮد ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ، ﻋﺪم دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﺟﺎده ﺟﻬﺖ ﻋﻤﻠﯿﺎت اﻣﺪاد و ﻧﺠﺎت، ﻫﻤﮕﯽ اﯾﻨﻬﺎ از ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻫﺎي ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي اﯾﻦ ﻧﺎﺣﯿﻪ از راه آﻫﻦ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺿﺮورت ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع آﺗﺶ ﺳﻮزي ﻗﻄﺎرﻫﺎي ﻣﺴﺎﻓﺮي در اﯾﻦ ﺗﻮﻧﻠﻬﺎ را ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﻣﯽ ﺳﺎزد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪﻫﺪ ﮐﻪ در ﺑﺤﺚ ارزﯾﺎﺑﯽ رﯾﺴﮏ ﺣﺮﯾﻖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﻄﺎرﻫﺎي ﻣﺴﺎﻓﺮي در ﺗﻮﻧﻠﻬﺎي رﯾﻠﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل FMEA ، ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﺑﺎ 2 ﻧﻮع رﯾﺴﮏ ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﻮاﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ . رﯾﺴﮏ ﻧﻮع1 )ﻗﺒﻞ از وﻗﻮع آﺗﺶ ﺳﻮزي ( ، رﯾﺴﮏ ﻫﺎﯾﯽ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدد ﮐﻪ در ﺻﻮرت وﻗﻮع ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ آﺗﺶ ﺳﻮزي ﻗﻄﺎرﻫﺎي ﻣﺴﺎﻓﺮي ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ آﻧﻬﺎ ) اوﻟﻮﯾﺖ ﺷﻤﺎره1( ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺣﺮارت ﺑﺎﻻي ﺗﻮرﺑﻮﺷﺎرژرﻫﺎي ﻣﻮﺗﻮر ﻣﻮﻟﺪ)دﯾﺰل(، ﺣﺮﯾﻖ در ﻣﻨﯿﻔﻮﻟﺪ اﮔﺰوز ﻣﻮﺗﻮر، ﭘﺎﺷﺶ ﺳﻮﺧﺖ از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎي ﭘﻤﭗ اﻧﮋﮐﺘﻮر و ﺷﯿﻠﻨﮓ ﻫﺎي راﺑﻂ ﺧﺮوﺟﯽ از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻮﺗﻮر و اﺷﺎره ﻧﻤﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻫﻤﯿﺖ اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﭘﺲ از آﺗﺶ ﺳﻮزي ﻗﻄﺎر ﻣﺴﺎﻓﺮي ﺑﺮاي ﻣﺴﺎﻓﺮان درون ﺗﻮﻧﻠﻬﺎي رﯾﻠﯽ رخ ﻣﯽ دﻫﺪ اﮔﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ آﺗﺶ ﺳﻮزي ﻗﻄﺎر ﻣﯽ ﮔﺮدد ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﮐﻤﺘﺮ از آن ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ)رﯾﺴﮏ ﻧﻮع 2: ﭘﺲ از وﻗﻮع آﺗﺶ ﺳﻮزي(. ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ و ﭘﺮﺧﻄﺮﺗﺮﯾﻦ رﯾﺴﮏ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺼﻮﺻﺎ" ﺑﻪ ﺗﻮﻧﻠﻬﺎي 22 و 23 ﻧﺎﺣﯿﻪ زاﮔﺮس )ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﻮﻧﻠﻬﺎ( ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﺪ رﯾﺴﮏ ﻣﺸﺮف ﺑﻮدن دﻫﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺧﺮوﺟﯽ اﯾﻦ ﺗﻮﻧﻠﻬﺎ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﮕﺎه و در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮان ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺮوج از ﻗﻄﺎر و ﻓﺎﮐﺘﻮر ﻫﺠﻮم ﺑﻪ درﻫﺎي ﺧﺮوﺟﯽ ﺟﻬﺖ ﻓﺮار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.