ﺗﺪوﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺟﻬﺖ ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺤﯿﻂ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺑﺎ روﯾﮑﺮد ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار

اﻣﺮوزه ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ_ اﻗﺘﺼﺎدي و زﯾﺴﺖ_ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻫﻢ در ﺟﻬﺎن ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﻫﻢ در ﻣﻤﺎﻟﮏ در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ، از ﯾﮏ ﺳﻮ، وﺳﯿﻠﻪ اي ﺑﺮاي ﺳﻨﺠﺶ درﺟﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﮕﯽ و از ﺳﻮي دﯾﮕﺮ، ﻣﻌﯿﺎري ﺟﻬﺖ ﺳﻨﺠﺶ ﻣﯿﺰان ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ و ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽروﻧﺪ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ _ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺑﻮده و در ﭘﯽ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺪوﯾﻦ ﺑﺮﺧﯽ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﺴﮑﻦ در راﺳﺘﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار در اﺑﻌﺎد ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ اﯾﺮان ﺑﭙﺮدازد. ﻋﻤﺪه ﮐﺎر اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ روش اﺳﻨﺎدي و ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اي اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺷﺎﺧﺺ ﺳﺎزي از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ داﺧﻠﯽ و ﺧﺎرﺟﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮔﺰارﺷﺎت و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺳﺎزﻣﺎن اﺳﮑﺎن ﺑﺸﺮ و ﮐﻨﻔﺮاﻧﺴﻬﺎي ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﺷﺎﺧﺺ ﺳﺎزي اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ در ﻗﺎﻟﺐ 5 ﺑﻌﺪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، اﻗﺘﺼﺎدي، زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ، ﮐﺎﻟﺒﺪي و دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي ﺷﺪه و ﻣﺒﻨﺎي ﻋﻤﻞ ﻫﺮ ﮐﺪام ﻫﻢ ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ.