ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺣﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﮑﺎن آﻣﻮزﺷﯽ در ﺟﻬﺖ رﺷﺪ و ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﺧﻼﻗﯿﺖ داﻧﺶ آﻣﻮزان

در ﻃﺮاﺣﻰ ﺑﺴﯿﺎرى از ﻓﻀﺎﻫﺎى آﻣﻮزﺷﻰ، ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎى روﺣﻰ و رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻰ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﮐﻤﺘﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ روان ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﺤﯿﻂ، ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮزﺷﻰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اى ﻃﺮاﺣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﯾﺎدﮔﯿﺮى در آن آﺳﺎن و ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﯿﺎز روز اﻓﺰون ﮐﺸﻮر ﻣﺎ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﻓﻀﺎﻫﺎى آﻣﻮزﺷﻰ ، ﯾﮑﻰ از ﻣﺸﮑﻼت اﺳﺎﺳﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺴﺘﻰ ﺑﺪان ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻮد. ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ اﻏﻠﺐ ﻓﻀﺎﻫﺎى آﻣﻮزﺷﻰ ﻣﺪارس ﮐﺸﻮر ﺳﺎزﮔﺎرى ﻻزم را ﺑﺎ وﯾﮋﮔﻰ ﻫﺎى رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻰ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻧﺪارﻧﺪ و ﺑﺪﯾﻦ ﻟﺤﺎظ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد داﻧﺶ آﻣﻮزان و ﻣﯿﺰان ﺧﻼﻗﯿﺖ آﻧﺎن ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺎﺷﻨﺪ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﻰ و ارزﯾﺎﺑﻰ ﺣﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﮑـﺎن آﻣﻮزﺷـﯽ در ﺟﻬـﺖ رﺷـﺪ و ﺷـﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﺧﻼﻗﯿﺖ داﻧﺶ آﻣﻮزان اﺳﺖ؛ ﭼﺮا ﮐﻪ اﯾﺠﺎدرﻏﺒﺖ و ﺣﺲ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪى ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮزﺷﻰ، از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در ﺑﺮداﺷﺖ داﻧﺶ آﻣﻮزان از ﻣﺤﯿﻂ ﻣﺪرﺳﻪ و ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً ﺳﺒﺐ ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﺧﻼﻗﯿﺖ در آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﮔﺮدد. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﻰ از ﻧـﻮع ﭘـﺲ روﯾﺪادى ﻋﻠّﻰ– ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اى ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮﮐﻠﯿﻪ ﻫﻨﺮﺳﺘﺎن ﻫﺎي دﺧﺘﺮاﻧﻪ ﺷﻬﺮﮐﺮﻣﺎن اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺟﺮاي ﻃﺮح ﭘﮋوﻫﺸﯽ، از ﻣﯿﺎن دو ﻧﺎﺣﯿﻪ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﮐﺮﻣﺎن، ﯾﮏ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺎدف اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﯾﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺮوز ﮐﺎرﻫﺎي ﺧﻼﻗﺎﻧﻪ ﺑﯿﻦ دوﮔﺮوه ﻣﺪارس اﻟﻒ و ب در آزﻣﻮن ﺣﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﮑﺎن در زﯾﺮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻫﺎى وﺟﻮد ﮐﺎرﮔﺎه اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﯾﺎ ﻋﺪم وﺟﻮدآن ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد.