ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﻌﻤﺎري ﭘﺎﯾﺪار درﮐﯿﻔﯿﺖ و ﭘﻮﯾﺎﯾﯽ ﻓﻀﺎﻫﺎي داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻌﻤﺎري

ﭘﺮورش ﺧﻼﻗﯿﺖ ذﻫﻨﯽ داﻧﺸﺠﻮ در ﻓﻀﺎﯾﯽ ﮐﻪ زﺷﺖ، ﺑﯽ ﺗﻨﺎﺳﺐ، ﺑﯽ روح، ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ارﮔﻮﻧﻮﻣﯽ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻮده، در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻓﻀﺎﯾﯽ ، ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدن و ﮐﺎرﮐﺮدي ﺑﻮدن آن ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﺴﺰاﯾﯽ در ﭘﺮورش ذﻫﻨﯽ ﯾﮏ داﻧﺸﺠﻮ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص، داﻧﺸﺠﻮي ﻫﻨﺮ و ﻣﻌﻤﺎري دارد. دراﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﯾﮑﯽ از ﺟﺮﯾﺎن ﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﻣﻌﻤﺎري ﮐﻪ ﻃﺮاﺣﯽ ﭘﺎﯾﺪار ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد، ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. وﺳﻌﯽ ﺑﺮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮم ﭘﺎﯾﺪاري و اﻫﺪاف اﺻﻠﯽ ﻣﻌﻤﺎري ﭘﺎﯾﺪار ، ﺑﻬﺒﻮد ﺳﻄﺢ ﮐﯿﻔﯽ ﻓﻀﺎﻫﺎ ، ﺑﺮرﺳﯽ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪه ﯾﮏ داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻣﻌﻤﺎري ﭘﺎﯾﺪار، داﻧﺸﺠﻮي ﻣﻌﻤﺎري و ارﺗﺒﺎط آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻓﻀﺎ و ﻃﺒﯿﻌﺖ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺧﻮد ﺑﻪ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎﯾﯽ دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ،ﮐﻪ ﻃﺮاح را درﯾﺎﻓﺘﻦ راه ﺣﻞ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﯾﺎري رﺳﺎﻧﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ را در اﯾﺠﺎد ﻓﻀﺎي اﻧﺴﺎن ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺗﺮ، داﻧﺸﮑﺪه ﻫﺎي ﮐﺎراﺗﺮ و ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺑﯿﺎن ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ، ﮐﻪ ﺑﺎ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺗﻮام ﺑﻮده ﯾﺎري دﻫﺪ. ﺿﺮورت ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺎ داﻧﺴﺘﻦ اﯾﻨﮑﻪ، در اﯾﺮان داﻧﺸﮑﺪه ﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻃﺮاﺣﯽ ﻧﺸﺪه اﻧﺪ وﯾﺎ در ﻫﻨﮕﺎم ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪن ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎي ﻣﺆﺛﺮ راﻫﮑﺎرﻫﺎي ﻻزم ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﻬﯿﻨﻪ داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﻌﻤﺎري ﭘﺎﯾﺪار اراﺋﻪ ﮔﺮدد.