درآﻣﺪي ﺑﺮ روش ﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﻼﻣﯽ

ﺑﺮاي رﻫﯿﺎﻓﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﯽ، ﺑﺎﯾﺪ اﺑﺘﺪاﺋﺎً ﺷﯿﻮه ي زﻧﺪﮔﯽ اﺳﻼﻣﯽ را ﺷﻨﺎﺧﺖ. ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ اﺟﻤﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ، ﺳﻨّﺖ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺻﻠّﯽ اﷲ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ و ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﻦ ﻋﻠﯿﻬﻢ اﻟﺴﻼم و در ﯾﮏ ﮐﻼم ﻣﺘﻮن ﻣﻘﺪس اﺳﻼﻣﯽ، درﻣﯽ ﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ رﻧﺪﮔﯽ، ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺻﻔﺎﺗﯽ اﺳﺖ. اﮔﺮ ﺻﻔﺎت ﻣﻮﺟﻮد در زﻧﺪﮔﯽ اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮب ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ روز ﻣﻨﻄﺒﻖ ﮔﺮدﻧﺪ، ﻣﯽ ﺗﻮان از آﻧﻬﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺤﺘﻮاي ﻣﻮﺟﻮد در آﺛﺎر ﮐﺎﻟﺒﺪي ﺑﻬﺮه ﺟﺴﺖ. ﺳﻮاﻻت اﺳﺎﺳﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﺎﺳﺦ آن ﻫﺴﺘﯿﻢ، اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺻﻔﺎﺗﯽ در ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﻼﻣﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﻌﻤﺎري اﺳﻼﻣﯽ ﻟﺤﺎظ ﺷﻮد و ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ي ﭼﻪ روش ﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻦ ﺻﻔﺎت اﺳﻼﻣﯽ دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺖ؟ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮاﻻت، ﭘﺲ از ﮐﻨﺪ و ﮐﺎو ﺻﻔﺎﺗﯽ ﭼﻨﺪ از زﻧﺪﮔﯽ اﺳﻼﻣﯽ، اﯾﻦ ﺻﻔﺎت را ﺑﺎ ﭘﺎﯾﻪ و ﺟﻬﺎن ﺑﯿﻨﯽ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﯾﻪ و ﻣﺤﺘﻮاي اﺻﻠﯽ ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﻌﻤﺎري در ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺑﺰارﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺎدي از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﮑﻞ و ﻫﻨﺪﺳﻪ، ﻣﻮاد و ﻣﺼﺎﻟﺢ، ﻃﺒﯿﻌﺖ، رﻧﮓ و دﯾﮕﺮ ﻣﻠﺰوﻣﺎت ﻣﺎدي و ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي روش ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﭼﻮن روش ﻧﻤﺎدﯾﻦ، ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ از ﻣﺘﻦ اﺳﻼﻣﯽ، روش ﭘﺪﯾﺪارﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ، روش رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎﻧﻪ و ... ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎري ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎص ﻣﻄﺮح در ﻣﻮﺿﻮع ﻃﺮّاﺣﯽ دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﭘﯿﺪاﺳﺖ، ﺑﺴﯿﺎري از روﺷﻬﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، در ﺑﺴﺘﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻏﯿﺮ اﺳﻼﻣﯽ رﺷﺪ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ. ﻟﺬا ﻟﺰوم ﭘﯿﺮاﯾﺶ و اﺻﻼح آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﺳﻠﯿﻢ و ﺧﻄﻮط ﻫﺪاﯾﺘﮕﺮ ﻣﻨﻘﻮﻻت رواﯾﯽ اﺳﻼم ﺑﺪﯾﻬﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ. در واﻗﻊ ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﻼﻣﯽ را ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ اﺳﻼﻣﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ و در ﻫﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ و ﻣﻌﻤﺎري ﻫﺎﯾﯽ را ﺧﻠﻖ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﻼﻣﯽ در آن ﻫﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺎده ﮐﺮدن ﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ از اﺑﺰارﻫﺎي ﻣﺎدي و روﺷﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻃﺮاﺣﯽ ﺣﮑﯿﻤﺎﻧﻪ ﻧﯿﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ.