مديريت الگوي صحيح مصرف بر اساس سبك زندگي اسلامي و ايراني

ﻣﺼﺮفﮔﺮاﯾﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﯽروﯾﻪ ﯾﮏ آﺳﯿﺐ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻣﺎن آن ﺑﺪون ﺗﻮﺟّﻪ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﻪ رﯾﺸﻪﻫﺎي آن ﺑﺮاي ﻏﻠﺒﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺼﺮفﮔﺮاﯾﯽ راﻫﯽ ﺑﻪﺟﺰ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ آﺳﻤﺎﻧﯽ ادﯾﺎن ﻧﯿﺴﺖ.روﻧﺪ» ﻣﺼﺮفﮔﺮاﯾﯽ« ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺻﯿﻪﻫﺎي اﺧﻼﻗﯽ و ﺑﯿﺎن ﭘﯽ آﻣﺪهﻫﺎي دﻧﯿﻮي آن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد، ﺑﻠﮑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﯾﮏ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﺳﺎﺳﯽ در ﻧﮕﺮشﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ اﺳﺖ. ﻧﮕﺮشﻫﺎي ﮐﻪ اﻓﺮاد را ﺑﻪ ﻓﺰونﺧﻮاﻫﯽ و ﻣﺼﺮف ﺑﯿﺶ از ﺣﺪّ واﻣﯽدارد. ﺣﺎل اﮔﺮ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺒﺎﻧﯽ ﺗﻮﺣﯿﺪي و اﻧﺪﯾﺸﻪﻫﺎي اﻟﻬﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﯾﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﺧﺪاﻣﺤﻮري ﺑﻪﺟﺎي اﻧﺴﺎنﻣﺤﻮري در اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ و اﻧﺴﺎن در ﻋﺮﺻﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮدي و ﺟﻤﻌﯽ ﺧﻮد ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ اﻧﺒﯿﺎء را ﭼﺮاغ راه ﺧﻮﯾﺶ ﻗﺮار دﻫﺪ ﺑﺪون ﺷﮏ ﺑﺮ ﺑﺴﯿﺎري از ﺑﺤﺮانﻫﺎ ازﺟﻤﻠﻪ ﺑﺤﺮانﻫﺎي زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ، آﺳﯿﺐﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪوﯾﮋه ﻣﺼﺮفزدﮔﯽ ﻏﻠﺒﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد.در ﻧﮕﺎه دﯾﻨﯽ ﻣﺼﺮف ﮐﺎﻻ ﯾﺎ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪي ازآﻧﭽﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در اﺧﺘﯿﺎر اﻧﺴﺎن ﻗﺮاردادﻫﺎﺳﺖ. ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻣﺠﺎز ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ رﻋﺎﯾﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎ ،اﻣﺮي ﻻزم و ﺿﺮوري اﺳﺖ. ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ ﻣﺼﺮف ﺻﺤﯿﺢ ،ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي اﻗﺘﺼﺎدي ﻻزم اﺳﺖ ازآﻧﺠﺎﮐﻪ ﻣﺼﺮف ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎز ﻫﺴﺖ ﻫﺮروز ﻣﺘﻨﻮع و ﺗﻌﺪد ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ﻃﺒﻖ ﻓﺮﻣﻮده ﻣﻘﺎم ﻣﻌﻈﻢ رﻫﺒﺮي در ﭘﯿﺎم ﻧﻮروزيﺷﺎن »ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ اﻟﮕﻮي ﻣﺼﺮف را اﺻﻼح ﮐﻨﯿﻢ. و ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﺻﻼح اﻟﮕﻮي ﻣﺼﺮف ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ زﯾﺮا ﻣﺼﺮف ﮐﺮدن ﺑﯽ روﯾّﻪ و ﺑﺪون ﻣﻨﻄﻖ و ﺑﺪون ﺗﺪﺑﯿﺮ ﻋﻘﻼﻧﯽ، ﺑﻪ ﺿﺮر ﮐﺸﻮر و ﺑﻪ ﺿﺮر آﺣﺎد و اﺷﺨﺎص ﻣﺎﺳﺖ.اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮي از ﺷﯿﻮه ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪاي و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺤﺘﻮاي دادهﻫﺎي ﻋﻘﻠﯽ و ﻧﻘﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﺳﺘﺨﺮاج ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽروﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮدي و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎ تاﮐﯿﺪ ﺑﺮ»ﻧﯿﺎز« و »اﻟﮕﻮي ﻣﺼﺮف ﺻﺤﯿﺢ« ﻣﯽﭘﺮدازد.