بررسي رابطه كمال گرايي و بهزيستيروانشناختي به واسطه انگيزه پيشرفت

ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﮐﻤﺎلﮔﺮاﯾﯽ و ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻧﮕﯿﺰه ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﻮد. ﻃﺮح اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ از ﻧﻮع ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ– ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮده ﺟﺎﻣﻌﻪي آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ 845 داﻧﺸﺠﻮي دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ دوره ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮﻫﻨﮕﯿﺎن ﺷﻬﺮ ﯾﺎﺳﻮج ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 94-95 ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر 230 داﻧﺸﺠﻮ از داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮﻫﻨﮕﯿﺎن ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي ﺧﻮﺷﻪاي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪي اﻧﮕﯿﺰه ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ )ﻫﺮﻣﻨﺲ،1917(، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﮐﻤﺎلﮔﺮاﯾﯽ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ )ﺗﺮي– ﺷﻮرت، 1995( و ﻓﺮم ﮐﻮﺗﺎه آزﻣﻮن ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ )رﯾﻒ، 1980( را ﺗﮑﻤﯿﻞ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﺑﺎرون و ﮐﻨﯽ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ در راﺑﻄﻪي ﺑﯿﻦ ﺑﻌﺪ ﻣﺜﺒﺖ ﮐﻤﺎلﮔﺮاﯾﯽ و ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ، اﻧﮕﯿﺰه ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻧﻘﺶ واﺳﻄﻪﮔﺮي ﺳﻬﻤﯽ دارد.