ارزيابي عملكرد حمل و نقل ريلي ايران در مقايسه با برخي كشورهاي جهان به روش DEA

ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﮔﺴﺘﺮش ﺧﻄﻮط اﺻﻠﯽ راه آﻫﻦ و ﺗﺠﻬﯿﺰات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﻤﻞ ﺑﺎر و ﻣﺴﺎﻓﺮ در ادﺑﺎﯾﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻄﻮر اﻋﻢ واﻣﻮر زﯾﺮﺑﻨﺎﯾﯽ ﺑﻄﻮر اﺧﺺ از ﺟﺎﯾﮕﺎه وﯾﮋه اي ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ، ﻟﮑﻦ از ﻧﻈﺮ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺗﻮﺳﻌﻪ، و ﮔﺴﺘﺮش ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ زﯾﺮﺑﻨﺎﯾﯽ در ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ رﺷﺪ ﺷﺒﮑﻪ رﯾﻠﯽ ﮐﺸﻮر ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﯽ از ﺗﻮﺳﻌﻪ زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﺸﻮر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻮازات ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺨﺼﯿﺺ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺟﻠﻮ ﭘﯿﺶ رود. ﻫﺪف از اراﺋﻪ اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ و ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ رﯾﻠﯽ ﮐﺸﻮر در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺷﺒﮑﻪ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ رﯾﻠﯽ ﺑﺮﺧﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺟﻬﺎن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﮑﻨﯿﮏ رﯾﺎﺿﯽ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﭘﻮﺷﺸﯽ )(DEA داده اﺳﺖ. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺻﻞ از ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﺣﺎﮐﯽ از آن دارد ﮐﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ رﯾﻠﯽ ﮐﺸﻮر ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﻫﻤﺘﺮاز )(Peers ﺧﻮد ﻣﺜﻞ راه آﻫﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺎﻟﺰي، ﻟﯿﺘﻮاﻧﯽ و ﭼﯿﻦ از ﻧﻈﺮ ﻣﻘﯿﺎس ﻋﻤﻠﯿﺎت داراي ﺑﺎزده ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﯿﺎس و ﻣﯿﺰان ﮐﺎراﺋﯽ ﻧﺴﺒﯽ در ﺳﺎل 2007 در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎل 2000از ﺑﻬﺒﻮد ﻧﺴﺒﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﯿﻨﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺟﻮد و ﺑﺮاي ﮐﺎرا ﺷﺪن ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺒﮑﻪ رﯾﻠﯽ ﮐﺸﻮر و اﺳﺘﻔﺎده ﺻﺤﯿﺢ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺟﻮد و آﯾﻨﺪه، ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ در ﺗﺮﮐﯿﺐ و اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﯿﻨﻪ از ورودي ﻫﺎ )ﻧﻬﺎدﻫﺎ( و ﺧﺮوﺟﯽ ﻫﺎ ﺟﻬﺖ ﻧﯿﻞ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﺒﮑﻪ رﯾﻠﯽ ﺗﺠﺪﯾﺪﻧﻈﺮ ﺟﺪي ﺑﻌﻤﻞ آﯾﺪ.