ارزيابي نقش عمليات مكانيكي آبخيزداري بر تغييرات شاخصهاي سيل و رسوب مطالعه موردي حوزه آبخيز سرايجوق استان همدان

فرسايش خاك بابه خطر انداختن منابع آب و خاك همواره درجهت تخريب و نابودي اين دومنبع عمل مي كند امروزه فرسايش دربيشتر حوضه هاي ابخيز كشور ازنوع تشديد شونده بوده و به دليل تخريب اراضي حاصلخيز و ايجادمشكل درتاسيسات پايين دست نياز به كنترل دارد ابخيزداري درحقيقت علم مديريت ابخيز بوده و به منظور حفظ و تغذيه سفره هاي آب زيرزميني كنترل فرسايش و رسوب و بهبود پوشش گياهي انجام ميگيرد به منظور ارزيابي نتايج اجراي پروژه هاي ابخيز داري دريك حوزه ابخيز پژوهشي درحوزه ابخيز سرايجوق شهرستان كبودراهنگ دراستان همدان انجام شد اين حوزه درسال 1380 مورد مطالعه قرارگرفته است و عمليات ابخيزداري درآن سالهاي 1383تا1385 اجرا شده و مقايسه داده هاي اوليه مطالعاتي آن با داده هاي بدست امده درپژوهش ارزيابي پروژه هاي ابخيزداري درسال 1389 ملاك قضاوت درخصوص تاثير عمليات ابخيزداري درحفظ و احيا آب و خاك قرارگرفت اين مقايسه نشان داد ايجادسازه هاي مكانيكي درطول سال امكان ذخيره 38125 مترمكعب آب را درحوزه فراهم نموده و دراين راستا حجم سيلاب بادوره بازگشت هاي 2تا10ساله بطور متوسط 11-45 درصد كاهش يافت ميزان فرسايش و رسوب نيز دراين مدت حدود 9 درصد نسبت به قبل ازاجراي عمليات ابخيزداري كم شد