اثربخشي سايت هاي الگويي در حوزه امور دام (مطالعه موردي استان خوزستان)

امروزه رهيافت هاي مشاركتي به عنوان روشي مطلوب به منظور انتقال فناوري براي افزايش دانش كشاورزان مي باشند. مطالعه حاضر به بررسي نقش و تأثير سايت الگويي بر روي كميت و كيفيت توليدات از طريق ايجاد هم افزايي بين محققان، مروجان، كارشناسان اجرايي و كشاورزان مي پردازد. مباني نظري اين روش بر پايه رويكردهاي انتقال دانش از كشاورز به كشاورز است، كه در نهايت منتج به ايجاد يك سازه اجتماعي در جوامع روستايي مي شود. در اين تحقيق از ظرفيت مددكاران ترويجي در مشاركت با كشاورزان براي انتقال دانش فني استفاده شده است. روش تحقيق ميداني است و داده ها نيز از طريق چك ليست هاي محقق ساخته جمع آوري شده است. نمونه تحقيق شامل 67 نفر دامدار در استان خوزستان بوده است كه به شيوه هدفمند انتخاب شدند و مبناي انتخاب آنها تمايل به همكاري در سايت الگويي بود. 3 نفر از افراد نمونه مددكار ترويجي كه به عنوان واحد اصلي انتخاب شده و 64 نفر نيز به عنوان واحد تابعي انتخاب شدند.نتايج نشان داد كه هر سايت شامل يك واحد اصلي و بين 20 تا 24 واحد تابعي بوده است. سايت ها در حوزه هاي پرورش گوسفند و بز، گاوميش و گاو شيري فعال بودند. ميانگين تعداد توصيه هاي ارائه و عملي شده 3 مورد بود و روش هاي ترويجي بكارگيري شده شامل؛ برنامه هاي تلويزيوني، روز مزرعه، مدرسه در مزرعه، بازديد ترويجي و دوره هاي آموزشي بودند. متوسط بازديد از سايت بيش از 120 نفر بود. دستاوردها نيز نشان دهنده؛ بهبود درصد لاشه، كاهش ضريب تبديل و كاهش ميزان تلفات در سايت گوسفند و بز ( 2 رأس)، بهبود درصد لاشه (از 48 به 52 درصد)، كاهش ضريب تبديل از 9 به 7 درصد و كاهش بار ميكروبي به ميزان 2 ميليون واحد در سايت گاو شيري و گاوميش بود. با بهره گيري از اين رويكرد، ضمن افزايش توانمندي توليدكنندگان و افزايش بهره وري در واحدهاي توليدي، پس از چند سال، تمام توليدكنندگان تحت پوشش قرار مي گيرند و مي توانند به اطلاعات فني و تحقيقاتي دست پيدا كنند و شرايط زندگي خود را بهبود بخشند، بنابر اين توصيه مي شود به عنوان راهبرد اصلي ترويج مورد استفاده قرار گيرد.