ارايه مدلي جديد براي تعيين كارايي سيستم هاي چند دوره اي با روش تحليل پوششي داده ها بر پايه وزن هاي مشترك و منطق فازي

تحليل پوششي داده ها به عنوان يكي از روش هاي قدرتمند براي سنجش كارايي واحد هاي تصميم گيرنده متجانس با چند ورودي و چند خروجي مورد استفاده قرار مي گيرد. براي اندازه گيري كارايي n واحد تصميم گيرنده در مدل هاي چند دوره اي، n مساله برنامه ريزي خطي حل مي‌شود. اين روش‌ها معايبي دارند كه از جمله مهم‌ترين آن‌ها، حجم محاسبات زياد و به دست آوردن وزن‌هاي بهينه متفاوت براي واحدهاي تصميم‌گيرنده كه منجر به عدم رضايت مديران مي‌شود، مي‌باشند. براي حل مشكلات مذكور ايده وزن مشترك مي‌تواند راهگشا باشد. در اين مقاله، ابتدا مساله تعيين كارايي براي سيستم هاي چند دوره -اي بر پايه مجموعه وزن هاي مشترك را به صورت يك مساله بهينه‌سازي چند هدفه مدل‌سازي مي‌كنيم. سپس با استفاده از تئوري فازي مساله بهينه سازي چند هدفه به يك مساله بهينه‌سازي تك هدفه غير‌خطي تبديل مي‌شود. اين مساله بهينه سازي غير خطي يه دست آمده به عنوان مدل جديد كه با حل آن كارايي تمام واحدهاي تصميم‌گيرنده با يك مجموعه بهينه وزن مشترك به دست مي‌آيد، معرفي مي گردد.