ﻧﻘﺶ ﮐﻨﺘﺮل ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ و ﻃﺮﺣﻮاره ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺳﺎزﮔﺎري اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان داراي اﺧﺘﻼل ﺑﯽ اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اي

ﻫﺪف اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻘﺶ ﮐﻨﺘﺮل ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ و ﻃﺮﺣﻮاره ﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺳﺎزﮔﺎري اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان داراي اﺧﺘﻼل ﺑﯽ اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اي ﺑﻮد. اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ، از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ﻣﻘﻄﻊ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺷﻬﺮ ﺗﺒﺮﯾﺰ در ﺳﺎل 1394 ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد 120 ﻧﻔﺮ از داﻧﺶ آﻣﻮزان داراي ﻧﻤﺮه ﺑﺎﻻ در ﭼﮏﻟﯿﺴﺖ اﺧﺘﻼل ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪاي ﺑﻪ ﺻﻮرت دردﺳﺘﺮس اﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري ﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي ﺟﻤﻊآوري دادهﻫﺎ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻃﺮﺣﻮاره ﯾﺎﻧﮓ ﻓﺮم ﮐﻮﺗﺎه، ﻣﻘﯿﺎس ﮐﻨﺘﺮل ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﺎزﮔﺎري داﻧﺶ آﻣﻮزان و ﭼﮏ ﻟﯿﺴﺖ اﺧﺘﻼل ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪاي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. دادهﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ روشﻫﺎي ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﺑﯿﻦ ﮐﻨﺘﺮل ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﺎزﮔﺎري اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺳﺎزﮔﺎري ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻌﻨﺎدار وﺟﻮد دارد. ﺑﯿﻦ ﻃﺮﺣﻮارهﻫﺎي ﺑﺮﯾﺪﮔﯽ، دﯾﮕﺮ ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺪي و ﻃﺮﺣﻮاره ﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ ﮐﻠﯽ ﺑﺎ ﺳﺎزﮔﺎري اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺑﯿﻦ ﻃﺮﺣﻮاره ﺧﻮد ﮔﺮداﻧﯽ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺨﺘﻞ ﺑﺎ ﺳﺎزﮔﺎري اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎدار وﺟﻮد دارد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻧﺸﺎن داد 3/9 درﺻﺪ از وارﯾﺎﻧﺲ ﺳﺎزﮔﺎري اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و 5 درﺻﺪ از وارﯾﺎﻧﺲ ﺳﺎزﮔﺎري ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﮐﻨﺘﺮل ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ و ﻃﺮﺣﻮاره ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﯿﺎن ﻧﻤﻮد ﮐﻨﺘﺮل ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ و ﻃﺮﺣﻮارهﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ از ﺗﻮان ﻧﺴﺒﺘﺎً ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﺑﺮاي ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺳﺎزﮔﺎري ﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان داراي اﺧﺘﻼل ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ.