پيش بيني رضايت زناشويي بر اساس باورهاي ارتباطي دانشجويان متاهل

ﻫﺪف: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺑﺎورﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻣﺘﺄﻫﻞ داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ ﺷﯿﺮاز اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. روش: اﻓﺮاد ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 280 ﻧﻔﺮ از ﺑﯿﻦ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻣﺘﺄﻫﻞ ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي در دﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎي رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ اﻧﺮﯾﭻ و ﺑﺎورﻫﺎي ﻧﺎﮐﺎرآﻣﺪ ادﯾﻠﺴﻮن و اﭘﺸﺘﺎﯾﻦ را ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ. ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎي آﻣﺎري از ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﺑﻪ روش ﻫﻤﺰﻣﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﺑﯿﻦ ﺑﺎورﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮﻧﺎﭘﺬﯾﺮي ﻫﻤﺴﺮ، ﺗﻮﻗﻊ ذﻫﻦ ﺧﻮاﻧﯽ، ﮐﻤﺎل ﮔﺮاﯾﯽ ﺟﻨﺴﯽ، ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﺟﻨﺴﯽ و ﺑﺎورﻫﺎي ﻧﺎﮐﺎرآﻣﺪ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﮐﻞ ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻫﻢ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮد ﮐﻪ 12/6 درﺻﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮات رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎورﻫﺎي ﻧﺎﮐﺎرآﻣﺪ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ ﻃﻮري ﮐﻪ ﺑﺎور ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮي ﻫﻤﺴﺮ و ﺗﻮﻗﻊ ذﻫﻦ ﺧﻮاﻧﯽ در ﺟﻬﺖ ﻣﻌﮑﻮس ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻧﻘﺶ را در ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ داﺷﺘﻪاﻧﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: ﺑﺎورﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ